Van maandag tot vrijdag, 21.55 – Canvas

Onze beperkte quizcapaciteiten indachtig – een rondje trivia in Café Sport te Ramskapelle kunnen we nog net aan – zult u ons niet aantreffen in De Canvascrack, de dinosaurus onder de harde quizzen, die vanavond aan zijn zesde seizoen begint. Met een gemiddeld waarderingscijfer van 8,3 en een kwart miljoen trouwe kijkers is De Canvascrack onderhand een vaste waarde in het Vlaamse televisielandschap en daar zal het vakmanschap van quizmaestro Herman Van Molle niet vreemd aan zijn. Met zijn radde tong en gevatte kwinkslagen weet hij kijkers én deelnemers voortdurend te verrassen.

Wat is het geheim van jullie succes?

Herman Van Molle: Toen Karel Vereertbrugghen en ik zes jaar geleden het concept bedachten, letten we op twee dingen. Ten eerste wilden we niet met de billen bloot omdat het een zomerquiz was – zomers betekent niet automatisch luchtig en licht verteerbaar. Wij durven nog vragen te stellen over de Grieken en de Romeinen, over filosofie en astronomie. Nu is alles soft geworden, maar De Canvascrack is nog steeds een Harde Quiz – wat dat betreft gaan we op ons elan door.

Een tweede element was dat we telkens een nieuw deelnemersveld wilden aanboren. Ik quiz intussen al dertig jaar, en ik kén die echte quizzers – ik weet hoe hun kinderen heten en wat ze graag doen in hun vrije tijd. Dit seizoen komt er een grote groep nieuwelingen aan bod, mensen die nog nooit aan een televisiequiz hebben meegedaan. Ik vond het zo leuk om telkens te horen dat het hun eerste tv-quiz was – en heel erg moedig. Zoals ik reeds zei: we stellen géén gemakkelijke vragen.

Waarin verschilt deze reeks van de vorige vijf?

Van Molle: We ontkrachten enkele clichés, zoals daar zijn: ‘vrouwen kunnen niet quizzen’ – bijna veertig procent van het deelnemersveld is vrouwelijk. Tenminste, voor zover ik heb kunnen controleren (grijnst). En we helpen ook het cliché dat ‘quizzen voor oude zakken is’ de wereld uit: nooit eerder deden er zoveel jonge mensen mee.

Uiteindelijk zit onze kracht in de vragen: daarmee begint en eindigt het, aangezien we niet met BV’s werken. Het zijn niet zomaar vragen als ‘Hoe hoog is de Himalaya?’, maar er zit telkens iets in – een tweede ingang, een leuke anekdote. Dit seizoen hadden we er ongeveer duizend vijfhonderd van nodig, en ik moet zeggen: de vragenmakers zijn opniéuw geslaagd in die gigantische opdracht.

Dieter Moeyaert