Donderdag 4/2, 20.40 – vtm

Wansmakelijke interieurs en bacteriedragende keukens genoeg in Vlaanderen volgens vtm, dat in het nieuwe seizoen van Chef in Nood weer op zoek gaat naar onze eigen Fawlty Towers-varianten. Niet langer Luc Bellings, maar tweesterrenchef Stéphane Buyens van Hostellerie Le Fox in De Panne mag de noodlijdende restaurants weer op het juiste spoor proberen te krijgen. Wees voorbereid: geheel in Gordon Ramsaystijl gooit hij er al eens een ‘godverdomme’ tegenaan.

‘Tja, ik ben West-Vlaming en stam ook nog eens af van een vissersfamilie’, lacht Buyens. ‘Het zit nu eenmaal in mijn bloed. Zo’n godverdomme komt voort uit de passie van het moment. Dat gebeurt in mijn eigen keuken ook wel eens. Mijn personeel weet dat het niet slecht bedoeld is. En zo erg zal het ook wel niet zijn, want mijn souschef werkt al 25 jaar bij mij.’

De programmamakers zijn uiteraard gebaat bij een flamboyante chef. Ervoer je de opnames zelf een beetje als theater spelen?

Buyens: Oh, maar ik heb helemaal niets gespeeld. Je zal me in een aflevering in avondkledij op de feestelijke heropening zien verschijnen. Dat is dan niet bedoeld als toneeltje. Ik dacht toen echt dat alles goed zat, maar uiteindelijk moest ik in mijn net kostuum nog bijspringen in de keuken. (Lacht) En als je me ziet vloeken omdat ik mijn ogen niet kan geloven, meen ik dat ook. Ik kan nog niet veel verklappen, maar ik heb echt nieuwe dieptepunten ontdekt, en dat na een carrière van vijftig jaar.

Toen enkele deelnemers van het eerste ‘Chef in Nood’-seizoen uiteindelijk toch failliet gingen, trapten zij na naar Luc Bellings. Vrees jij voor jouw reputatie?

Buyens: Ik vergelijk mijn werk voor dit programma met het opleiden van stagiairs, wat ik al 25 jaar doe. Als die het er goed af- brengen en jaren later zelf een goed draaiende zaak blijken te hebben, ben ik de gelukkigste mens van de wereld. Natuurlijk voel je je betrokken. Als een stagiair er, ondanks al mijn inzet, echter niets van bakt: moet ik mij dan schuldig voelen? Neen toch! Hetzelfde met de restaurants uit Chef in Nood, iedereen moet zijn verantwoordelijkheid nemen.

Waardoor loopt het zo vaak fout met restauranthouders?

Buyens: De schuif van de kassa. Als restauranthouder zie je daar telkens je hele omzet voor het grijpen liggen. Bij sommige restaurants zie je na een paar maanden al een slee van een wagen voor de deur staan. Dan weet je dat het fout zit. Na al die jaren rijd ik nog steeds met een eenvoudige auto, en ik heb ook nog geen villa in Spanje.

Jij houdt echt van je vak, hé?

Buyens(Grijpt naar zijn stevige buik) Dat zie je toch. Maandag en dinsdag zijn mijn vaste sluitingsdagen en dan schuif ik mijn voetjes wat graag onder tafel bij een collega. Een eenvoudig stukje vis en een goed glas wijn, daar kan ik zo van genieten. En achteraf een lekkere sigaar. Jammer dat dat door de wetgeving steeds moeilijker wordt.

(H.V.G.)