Zondag 16/5, 21.35 – Canvas

‘Mysterieuze catastrofe blijkt dode mus’, kopte een krant toen een reuzenmus vorig jaar op vrijdag de 13e maart tegen de etalage van de Inno in Antwerpen vloog. De dode vogel maakte deel uit van Kalender 09, een kunstproject van Benjamin Verdonck, die het Antwerpse straatbeeld op gezette tijden innam met een nieuw werk. Documentairemakers Sien Versteyhe en Manu Riche trokken voor Can a Man Change the City? het hele jaar door mee op pad met de kunstenaar en filmden de reacties van het publiek. ‘Met die gigantische mus die tegen de Inno op de Meir crashte, wilde Benjamin iets vertellen over pech, geluk, noodlot’, zegt Versteyhe. ‘Ik vond het een fantastisch idee om die acties te laten plaatsvinden in de straat. Kunst is doorgaans vaak iets voor een klein clubje terwijl hij op deze manier veel meer mensen aansprak.’

Wat brengen jullie precies in beeld?

Versteyhe:Can a Man Change the City? is een tweeluik. Er is de documentaire waarin we de voorbereiding en de nabeschouwing van de acties in beeld brengen. Daarnaast hebben we ook gesproken met gewone mensen die per toeval het werk van Benjamin zagen op straat. Voor de dode mus was dat een kassierster uit de Inno, die vertelt dat zij zestien jaar geleden met het allerlaatste vliegtuig uit Sarajevo is gevlucht, een moment waarop zij dus geluk heeft gehad. Haar verhaal komt met dat van anderen op de website canamanchangethecity. com en mogelijk ook op canvas.be.

En hoe luidt het antwoord op de vraag uit de titel?

Versteyhe: Voor Benjamin was Kalender 09 een onderzoek, en dat was het voor Manu en mij ook. Zelf was Benjamin er niet op uit de stad te veranderen, maar ik vroeg het me wel af. Volgens mij is het hem wel gelukt, zeker met enkele kleine dingetjes, zoals het moestuintje dat zich plots op de Leopold De Waelplaats bevond. Mensen begonnen daar echt zorg voor te dragen.

Verdoncks werken spreken zeer tot de verbeelding: is hij zelf ook een fascinerende man om te volgen?

Versteyhe: Zeer zeker, Benjamin is iemand die zichzelf constant in vraag stelt, altijd op zoek is naar nieuwe dingen. Ik vind dat heel mooi om te zien en heb ook veel bewondering voor hem.

En hoe breng je dat als documentairemaker in beeld?

Versteyhe: Vooral op een registrerende manier. Bijna alles heb ik op statief gefilmd. Er is geen voice-over, ik heb Benjamin ook nooit gevraagd om dingen opnieuw laten doen. Alles moest zo puur mogelijk blijven.

(H.V.G.)