Donderdag 25/3, 22.35 – 2BE (herhaling op zaterdag om 20.50)

Van de makers van Trigger Happy en M!LF komt deze week Benidorm Bastards, een nieuw verborgencameraprogramma volgens het principe ‘poets wederom poets’. De gebruikelijke slachtoffers zijn ditmaal wel de daders: argeloze oudjes.

Is het idee voor ‘Benidorm Bastards’ ontstaan uit schuldgevoel nadat Tom Waes en co alweer een bejaarde verbijsterd achterlieten?

Tim Van Aelst(medebedenker): De concrete aanleiding was een krantenartikel, waarin stond dat adverteerders zich niet interesseren voor vijftig- en zestigplussers. Mij lijken zij echter net de grootste consumenten. Waarom dan niet eens een programma met hen maken? En het was inderdaad ook een gelegenheid om in te gaan tegen de opmerking dat we het ons toch wel gemakkelijk maakten met al die arme bejaarden als slachtoffer. Nu draaien we de rollen om.

En tuinen de jonkies even vlot in de valstrikken van de Benidorm Bastards?

Van Aelst: De reacties zijn verrassend gelijkaardig. (Lacht) Jongeren weten niet waar ze het hebben als bijvoorbeeld een bejaarde vrouw al bellend – met een iPhone uiteraard – het verhaal van een zwaar avondje stappen doet aan een vriendin. Al schieten jonge mensen wel vaker in een lach dan door de hand Gods geslagen te blijven staan. Pas op, de grappen met onze telegeleide rolstoel-scooter hebben we moeten terugschroeven. Daar lieten we bijvoorbeeld een Benidorm Bastard achterstevoren op zitten, maar binnen de kortste keren hadden omstanders de politie gebeld.

Vonden jullie makkelijk kandidaten die een Benidorm Bastard wilden spelen?

Van Aelst: In de casting is toch wat tijd gekropen. We waren begonnen met professionele acteurs zoals Reinhilde Decleir, maar we merkten dat zij toch gehinderd werden door schroom om mensen beet te nemen. Amateuracteurs en edelfiguranten hadden daar duidelijk veel minder last mee. We hebben enkele bijzondere mensen ontdekt, een tachtigjarige Mechelaar bijvoorbeeld, die in zijn eentje eender welk feestje op gang weet te trekken.

Zal ‘Benidorm Bastards’ het publiek even erg verdelen als ‘Man! Liberation Front’?

Van Aelst: Ik vermoed dat de reacties meer in de lijn van Trigger Happy zullen liggen. Benidorm Bastards zal volgens mij een breder publiek aanspreken – al blijft het natuurlijk afwachten of de kijkcijfers zullen volgen. Met M!LF valt het zeker niet te vergelijken. Daaraan zijn we begonnen in de overtuiging dat als we het deden, we all the way moesten gaan. Als we borsten wíllen tonen, dóén we dat ook. Vandaar dat ik de kritiek wel begrijp. Wat ik minder begrijp, is dat zowel voor- als tegenstanders het programma zo ernstig nemen. De ‘echte’ man is nochtans mee het voorwerp van de grap.

Met productiehuis Shelter hebben jullie zo op korte tijd wel naam gemaakt als humorleveranciers. Al ambitieuze plannen – een zelfgemaakte sitcom bijvoorbeeld?

Van Aelst: Een sitcom is uiteraard de grote droom. Je moet hem echter eerst geschreven krijgen én er moet veel in geïnvesteerd worden. Een idee lanceren, een smak geld krijgen en dan beginnen te schrijven: zo werkt het niet voor een sitcom. Wat niet wil zeggen dat we niet al op de nodige nieuwe ideeën broeden.

(H.V.G.)