Maandag 2/3, 21.10 – Canvas

Met de wekelijkse tv-versie van de lotgevallen van Jean-Marie, Carmen, Kelly en co zouden ook wij het haast durven te vergeten, maar ooit is de koning der commercie nog doelman geweest. En wel een van de beste van Europa, getuigen enkele tijdgenoten in deze openingsdocu van het nieuwe seizoen van Belga Sport, waarin Pfaffs wonderlijke opgang bij voetbalclub Bayern München vanaf augustus 1982 getoond wordt. Dat we nog eens herinnerd worden aan de exploten van Jean-Marie is ‘een absolute noodzaak’, zegt eindredacteur Luc Kempen.

Is het zo erg gesteld met de kennis van onze vaderlandse voetbalgeschiedenis?

Luc Kempen: Dat Pfaff een soapster is, weet iedereen. Toen het onderwerp op tafel lag, was een van de bedenkingen of jongere generaties nog wel weten dat hij misschien wel de beste Belgische keeper ooit was – al blijft zoiets vatbaar voor discussie. (Lacht) Feit is dat hij zich wél tot de vaste keeper van een van de grootste Europese clubs heeft opgewerkt.

Is de documentaire dan een grote triomftocht?

Kempen: Dat niet, Pfaff was al bijna 29 toen Bayern hem naar Duitsland haalde en zijn collega’s bij Beveren dachten dat zijn kans op een grote, buitenlandse transfer verkeken was. Plus: in zijn eerste wedstrijd verloor München door een flater van zijn hand. Veel voetballers zouden de rest van hun carrière bij die club onder zo’n ongelukkig debuut lijden, maar niet Jean-Marie: hij wist zich te herpakken.

Hoe blikt Pfaff zelf terug?

Kempen: Tja, eigenlijk is de man niet te peilen. Hij is intussen zo gewend aan camera’s dat je niet weet wanneer hij écht zichzelf is. Maar hij vertelt wel dat hij er al heel lang van droomde doelman te worden. Als kleine jongen stond hij achter het doel van Beveren naar de wedstrijden te kijken, tot net voor het affluiten. Dan haastte hij zich naar huis om in keepersoutfit in zijn voortuin te gaan staan en zich door de terugkerende voetbalfans in vol ornaat te laten bewonderen.

Zo kennen we hem!

Kempen: Die nood aan aandacht heeft er altijd ingezeten. Uit de getuigenissen blijkt ook dat hij net in München die kant van zijn persoonlijkheid nog meer ontwikkelde. Jeanke werd Jean-Marie – waarschijnlijk onder invloed van Carmen – en begon zich met lucratieve deals in te laten. Vergis je niet: hij bleef in de eerste plaats sportman, maar de zucht naar belangstelling én geld nam toen haast ziekelijke proporties aan.

Pfaff bij Bayern roept bij mij ook beelden van een zeker Duits interview op…

Kempen: Ach ja, dat beruchte Duitse gestamel! (Lacht) Je moet weten dat hij toen nog maar een paar weken in München zat. Wij gaan ervan uit dat hij zich daar onsterfelijk belachelijk maakte, maar de Duitsers zagen dat anders. Zij vonden het net moedig dat hij het aandurfde – geen enkele buitenlandse speler had het hem voorgedaan – en sympathiek dat hij zich zo wilde integreren. Zij herinneren zich Pfaff nog steeds als een groot doelman, zij het met een aparte kijk op publiciteit.

Barbara De Coninck