Dave heeft net zijn vrouw Elle vermoord, of toch bijna. Elle was de enige die ooit van hem had gehouden, en daarom moet ze sterven. Terwijl Dave zijn apologie inspreekt, vraagt de zieltogende Elle zich af hoe het zover is kunnen komen.

Elles lichaam is een liefdesmeter. Wanneer ze de eerste keer met Dave naar bed gaat, is dat zo overweldigend dat ze ejaculeert. Voor de lezer die nu al begint te fronsen: de seks is wel degelijk functioneel, want Elles lichaam zal haar geleidelijk duidelijk maken dat ze Dave niet langer kan en mag toelaten. Waarna hij het telkens opnieuw voor zich probeert op te eisen. Dave zoekt in haar een schuilplaats, tot die helemaal leeg blijkt te zijn.

Maar dat bedenkt Elle dus pas als ze in haar washok ligt te sterven. Zij en Dave zijn dan niet meer samen. Daar zijn maanden van ruzies, verzoeningen en vernederingen aan voorafgegaan. Het is geen relatie van aframmelingen en vluchthuizen. Nee, Daves vernederingen zijn subtieler. Hij is een beschadigde man die doodsbang is voor intimiteit. Een succesvolle advocaat ook, die elke dag beseft dat hij niet boven zichzelf kan uitstijgen. Dat hij niet kan wat Elle van hem verlangt: een groter leven leiden en dapper aan de slag gaan met zijn échte talenten. ‘Het was slechts een kwestie van tijd, besefte hij, en dan, op een dag, zou hij haar teleurstellen.’ Elle wil dat hij verandert en hij kan niet met die druk om. Dus vernedert hij haar met woorden, ontzegt hij haar de toegang tot zijn leven of dwingt hij haar net om zich verantwoordelijk te voelen voor al zijn frustraties.

Wat voorafging is geen traditionele thriller, maar evenmin chicklit. Daarvoor is er te weinig spanning én te weinig hoop. ‘Haar hoop had wel wat meer voeding nodig dan romantische comedy’s en zijn ontoereikende woorden’, denkt de stervende Elle, die scenario’s voor romcoms schrijft.

Anna George fileert een relatie zoals Graham Greene dat in The End of the Affair deed. Elk ongenuanceerd woord, elke schaafwonde wordt minutieus beschreven. Tot je hem en haar eindelijk begrijpt, maar tegen dan weet je ook dat de twee elkaar alleen nog maar onherstelbaar kunnen beschadigen. En dat mag u letterlijk nemen in het geval van Dave en Elle. Wanneer Daves advocaat zegt dat ze vrouwen niet verantwoordelijk kunnen blijven stellen voor hun eigen dood, heeft Dave zin om te schreeuwen: ‘Waarom verdomme niet!’

Is dit een roman of een zelfhulpboek? Wat voorafging rijdt soms op twee sporen en dat is jammer. Het blijft bijvoorbeeld onduidelijk waarom de schrijfster tussendoor de idee van limerence wil uitleggen, een term die de Amerikaanse psychologe Dorothy Tennov bedacht voor liefde waarbij mensen een bedrieglijk en mooier beeld van hun partner creëren. Jammer, want George schrijft zo mooi en scherp dat die drang om te veel uit te leggen afbreuk doet aan het verhaal van Elle en Dave.

WAT VOORAFGING ****

Anna George, Xander (originele titel: What Came Before), 312 blz., ? 19,95.

JOHANNA SPAEY

CENTRALE ZIN: ‘We kunnen vrouwen niet verantwoordelijk blijven stellen voor hun eigen dood.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content