Hoe heb je ‘Spooks’ leren kennen?

Bart De Pauw: Ik heb de eerste reeks ooit meegebracht uit Londen. Daar koop ik wel vaker op goed geluk series waar ik nog nooit van heb gehoord. Maar ik was meteen verkocht. De scenario’s zitten goed in elkaar, het is mooi in beeld gebracht en er wordt fantastisch in geacteerd, tot in de kleinste bijrollen. Wat Spooks van andere series onderscheidt, zijn de onderkoelde en typisch Britse dialogen en hun subtiele subtekst. Er worden bijzonder veel psychologische spelletjes in gespeeld en wat de personages zeggen, is dus niet per se wat ze ook bedoelen. Dat vind ik razend knap.

Waarin verschilt ‘Spooks’ eigenlijk van zijn Amerikaanse tegenhanger ’24’?

De Pauw: Ze gaan natuurlijk allebei over een inlichtingendienst die aan terrorismebestrijding doet, maar ik vind Spooks veel realistischer. Beangstigend realistisch zelfs, want twee jaar geleden werd een aflevering over terroristische aanslagen in Londen uitgezonden een week voor daar in de metrostations ook écht bommen ontploften.

De personages in Spooks zijn ook beter uit-gewerkt dan in 24. Ze krijgen allemaal te maken met de drie belangrijke kwesties waarmee een sterk hoofdpersonage moet worstelen: hoe biedt hij het hoofd aan de moeilijke situaties en dilemma’s die hij op zijn weg vindt, hoe gaat hij om met eventuele gewetensproblemen en hoe probeert hij ondertussen zijn privéleven te beredderen? In Spooks lopen die drie verhaallijnen mooi door elkaar.

Zo te horen zit jij elke aflevering te analyseren.

De Pauw: (lacht)Nee, want als ik mezelf daarop betrap, is het geen goeie serie. Door Spooks word ik altijd meegesleept, omdat het verrassend blijft en zelfs de hoofdpersonages plots een bloedige dood kunnen sterven. Ik zie het met Jack Bauer niet gebeuren.

Steek je van een spannende reeks als ‘Spooks’ iets op voor jouw op stapel staande thriller ‘Loft’?

De Pauw: Nee, ideeën jatten doe ik niet. Over een grap in Buiten De Zone heeft iemand geschreven dat ik ‘m had gepikt van Lenny Henry. Verschrikkelijk vond ik dat. We waren gewoon toevallig op hetzelfde idee gekomen.

Dat gebeurt wel vaker in televisieland. Zo kwamen ‘Het Eiland’ en ‘The Office’ haast gelijktijdig op het scherm, terwijl ‘Het Geslacht De Pauw’ dan weer merkwaardig veel gelijkenissen vertoont met series als ‘Curb Your Enthusiasm’ en ‘Arrested Development’.

De Pauw: Daar is wel iets van, ja. In een recensie over Het Geslacht werd ik er eens van beschuldigd dat ik het idee had gestolen van Curb Your Enthusiasm, terwijl ik nog nooit van die serie gehoord had. Eigenlijk heb ik Het GeslachtDe Pauw gedroomd. Mijn vader werd in het kader van een documentaire over mij gevolgd door een cameraploeg, terwijl een stem off screen zei: ‘Sinds de dood van oma zoekt vader De Pauw al eens graag gezelschap op.’ Waarna de camera uitzoomt en mijn vader voor een hoerenkot blijkt te staan (lacht). Soms hangt een idee gewoon in de lucht, denk ik. Neem nu Schalkse Ruiters, waarin we de kijker lieten oordelen over het waarheidsgehalte van Jambersachtige reportages. Blijkbaar liep in datzelfde jaar een gelijkaardig programma op de Franse televisie. Hetzelfde met De Mol. In het jaar dat we de eerste reeks op het scherm brachten, werd ook Expeditie Robinson voor het eerst uitgezonden: twee realityprogramma’s waarin kandidaten een avontuurreis maken en allerlei opdrachten moeten vervullen. En weet je nog dat ik in het eerste seizoen van Het Geslacht een paar winkels afdweilde op zoek naar een BV-korting? Een jaar later heb ik Ricky Gervais krek hetzelfde zien doen in Extra’s. Hij heeft van mij gejat! (lacht)

Bart De Pauw is tv-maker. Na Nieuwjaar begint hij samen met Erik Van Looy aan de opnames van zijn eerste film, ‘Loft’.

Het eerste seizoen van ‘Spooks’ is verschenen bij Memphis Belle/Standaard Uitgeverij. De BBC heeft ondertussen al vijf seizoenen van de reeks uitgebracht (te verkrijgen via www.bbcshop.co.uk).

(V.B.)