DE HERFST VAN EEN GENERATIE – Veiko Ounpuu verpakt de zucht naar liefde en geluk in een even deprimerende als hilarische tragedie.

2007

Film: ***

Extra’s:

Filmfreaks

Het is niet prettig wonen in Tallinn, de hoofdstad van Estland. Het pittoreske hart van de zusterstad van Gent mag dan wel als een toeristische attractie beschouwd worden, de woonblokken waar Autumn Ball zich afspeelt, voelen naargeestig. Geen wonder dat de protagonisten uit Veiko Ounpuus debuut weinig oog hebben voor de historische binnenstad. ‘Hier wonen is een oefening in nederigheid’, zegt een van hen.

De opening? Een zichtbaar getormenteerde man staat op een balkon. De muziek is dreigend en beelden van onweerswolken boven een mistroostige stad vullen het scherm. Neen, de man springt niet. Een vrouw verschijnt, de man gaat naar binnen en steekt naast een poster van John Cassavetes’ Love Streams een sigaret op. Plots grijpt hij de vrouw stevig vast om haar vervolgens tegen de grond te werpen. Toegegeven: op papier klinkt het cliché om de zucht naar liefde zo expliciet in beeld te brengen. Dat is echter buiten de zelfverzekerde regie van Veiko Ounpuu gerekend.

Ounpuu, tevens schilder, schrijver en muzikant, portretteert in zijn mozaïekvertelling verschillende bewoners van hetzelfde appartementsblok. Hij laat de levens van een hippe architect, een getormenteerde schrijver, een portier met een voorliefde voor onenightstands en een alleenstaande moeder kriskras door elkaar lopen in een naturalistische, doch uitgesproken poëtische stijl. Op verbluffende wijze combineert Ounpuu een flamboyant maniërisme met een kale soberheid.

Het veelal statische camerawerk en de lange takes komen afstandelijk over, terwijl emotioneel geladen scènes en absurd komische taferelen samengaan. Zo slaat de portier bijvoorbeeld een beroemde regisseur van romantische komedies helemaal verrot omdat hij het maken van mierzoete films misdadig vindt. De schrijver krijgt bij de aankoop van een pornoblad van een kassierster dan weer te horen dat het ’toch veel geld is voor zo’n slecht gedrukt blad’. En in een moeite door neemt Ounpuu het Baltische bewustzijn op de korrel en laat hij een vrouw haar man kleineren door hem te vergelijken met een personage uit een Bergmanfilm.

In Autumn Ball draait alles om het zoeken naar geluk en naar liefde in het bijzonder. De hoofdrolspelers lijken hopeloos smachtende lichamen die dreigen weg te kwijnen in middelmatigheid in hun amechtige pogingen tot emotioneel contact. De sfeer van Autumn Ball is somber en de humor gitzwart. De film is echter zo intens deprimerend dat je erom moet lachen. Of – om Samuel Beckett te citeren: ‘Als je tot je nek in de stront zit, kun je enkel nog zingen.’

Win 5 exemplaren van Autumn Ball.Zie pagina 6.

Trakteert op KNACKFOCUS .BE

Piet Goethals

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content