About Schmidt – De Nederlandse kinderboekenschrijfster krijgt een aangename, maar wat oppervlakkige biografische tv-serie.

Reeks: ** Extra’s: ** Warner Home Video

Reeks. Vreemd: deze biografische serie over Annie M.G. Schmidt was begin dit jaar hét tv-evenement in Nederland, maar komt nu bij ons bijna geruisloos uit op dvd. (De VRT zendt ze in het najaar wel uit op één.) De status van Schmidt (1911 – 1995) is bij onze Noorderburen natuurlijk groter dan bij ons – hoofdrolspeelster Annemarie Prins omschreef haar in een interview zelfs als ‘de koningin van Nederland, in wezen’ – maar je zult toch weinig Vlaamse gezinnen vinden waar geen enkel boek van haar in de kast staat.

Nu goed, is Annie M.G. ook de moeite waard om te ontdekken? Ja, zij het met een licht voorbehoud. Positief is dat de makers, die zich baseerden op de bekroonde Schmidtbiografie van Annejet Van der Zijl, geen klassieke reeks hebben gemaakt waarin het leven van de schrijfster netjes op een rij wordt gezet. Annie M.G. start in 1981 met de dood van Annies man Dick, en daarna zien we hoe de bejaarde vrouw de draad van haar leven weer oppikt, terwijl in flashbacks (de vroegste in zwart-wit, vanaf de jaren 60 in kleur) de voorgeschiedenis wordt ingevuld. De gedichten en liedjes van Schmidt worden ook in het verhaal geweven, via personages die plots uitbundig beginnen te zingen en te dansen in musicalachtige intermezzo’s. Daardoor krijgt de hele serie een magisch-realistisch tintje én besef je ook hoeveel bekende teksten Schmidt eigenlijk heeft geschreven.

Aan de andere kant barstten Annie en co zo vaak in zingen uit dat het na een tijdje wat op de zenuwen begint te werken. Bovendien zorgen die vele onderbrekingen er, samen met de fragmentarische vertelstijl, voor dat er weinig tijd is om de personages echt met de nodige diepgang neer te zetten. Annies moeder wordt bijvoorbeeld nooit meer dan een conservatieve domineesvrouw die – op de tonen van Ik zou je het liefste in een doosje willen doen – overbezorgd waakt over het welzijn van haar dochter. Ook jammer tot slot is dat er veel meer aandacht gaat naar de dingen die Schmidt voor volwassenen heeft geschreven (haar columns en toneelstukken, haar werk voor tv) dan naar haar werk voor kinderen. Te begrijpen vanuit Nederlands oogpunt – daar is een tv-serie als Ja Zuster, Neen Zuster een monument – maar het zorgt ervoor dat een Vlaamse kijker minder aanknopingspunten heeft.

Extra’s. Making-of van elke aflevering en een overzicht van de liedjes. En het beroemde interiew dat Ischa Meijer in 1992 afnam van Schmidt, en waarin de schrijfster vrijuit praatte over onder meer de abortus die ze ondergaan had.

Stefaan Werbrouck