‘Vlaamse horror’? De term roept bij ons beelden op van boerderijen waar vervaarlijk met rieken wordt gezwierd, Jan Verheyen die vervaarlijk met een camera zwaait of Lieven Debrauwer die zijn ultieme fantasie waarmaakt: een film met bejaarden die al een paar jaar dood zijn. Maar er bestaat ook échte, in gotische sferen en bloed gedrenkte cultcinema van eigen bodem. Naar aanleiding van de Belgian Film Day (vrijdag de 13e!) op het BIFFF – met een colloquium en een screening van Belgische kortfilms – halen we vijf Vlaamse horrorflicks uit hun graf.

Daughters of Darkness 1971

De beste, bekendste en in elk geval meest lyrische Vlaamse huiverfilm ooit is deze gotische vampierenthriller met de appetijtelijke subtitel ‘an erotic nightmare of vampire lust’. Daarin trekken een driehonderd jaar oude lesbische vampier en haar minnares naar een kuuroord voor snobs om hun bloeddorst te lessen. Is getekend: de onvolprezen Harry Kümel, die ook de barokke spookhuisthriller Malpertuis maakte (met Orson Welles, jawel) en daarmee een van de weinige Vlaamse films afleverde die het tot internationaal culthitje wisten te schoppen.

De potloodmoorden 1980

‘Een onnozel thrillerke dat de Vlaamse pers vreemd genoeg prachtig vond’, volgens maker Guy Lee Thys. ‘Samen met die lading vergiftigde pralines het slechtste Belgische exportproduct ooit’, volgens een snoodaard op Imdb. Onderwerp van Thys’ verrassend succesvolle maar ondertussen behoorlijk obscure debuut is de speurtocht naar een serial killer die potloden in de neus van zijn slachtoffers priemt en verdacht veel op die buurman van de familie Flodder lijkt.

The Antwerp Killer 1982

Vergeet De Leeuw van Vlaanderen, Father Damien en indien mogelijk ook Zware Jongens! Als we insiders mogen geloven, is de allerslechtste Vlaamse film ooit dit Antwerpse antwoord op Dario Argento, maar dan zonder plot, suspense of technische knowhow. Volgens dezelfde insiders – die net als cast en crew anoniem willen blijven – was het niveau zelfs zo beschamend dat de makers alle kopieën zelf weer hebben opgekocht. Al zijn er – afgaand op de nog altijd lichtjes verbouwereerde reacties op Imdb – blijkbaar toch een paar VHS-cassettes op de onderste schappen van de Vlaamse videotheken blijven liggen.

The Afterman 1985

Nog voor Rob Van Eyck met Blue Belgium, de Afterman-sequel (waarin Osama bin Laden Brussel aandoet) en andere complotten tegen de goede smaak begon te dreigen, leverde Vlaanderens hoogsteigen cultpaus al deze Zichemse mix van thriller, scifi en horror af waarin een wereldvreemde loner in een sadistisch universum naar de verlossende liefde zoekt. Wees gewaarschuwd: Afterman 3 – waarin prinses Maxima én Fabiola (!) figureren – is in de maak.

Rabid Grannies 1988

Waar vergrijzing toe leiden kan, toonde trashproducer James Desert – Johan Vandewoestijne voor intimi – 19 jaar geleden al in deze hilarische splatterorgie. Daarin zetten twee hondsdolle omaatjes hun valse tanden in hun neven en nichten tijdens een familiediner gone bad waarbij niet op een emmertje blubber en bloed wordt gekeken. Het resultaat is Bad Taste op zijn Kortrijks, waarmee Desert (die later ook Lucker: The Necrophagous én Parts of the Family op de vrije wereld losliet) zelfs in de cataloog van het cultlabel Troma belandde. Zodat Rabid Grannies nog steeds een van de weinige Vlaamse films is die ook in Amerikaanse dvd-rekken liggen. Eat your heart out, Stijn Coninx.

Door Dave Mestdach