1. 1990

2. 1993

3. 1993

1. Film: ** – Extra’s: (Universal)

2. Film: – Extra’s: (Sony)

3. Film: * – Extra’s: (Universal)

Drie actiekanjers uit de nineties krijgen op Blu-ray nieuw leven ingeblazen en geloof ons; ze klonken en oogden nog nooit zo overdonderend en oorverdovend. Total Recallis de enige van de drie waarvoor je niet noodzakelijk je verstand op nul hoeft te zetten. Al denk je toch beter ook niet te veel na bij Paul Verhoevens simplistische en sensationele interpretatie van Philip K. Dicks speculatieve sf-concepten over paranoïde fantasie en manipulatie met hersenimplantaten. Arnold Schwarzenegger kan veel met zijn gespierde anatomie, maar hij is duidelijk niet geprogrammeerd om de existentiële crisis voelbaar te maken van een man die niet meer weet of hij nu echt of virtueel is. Verhoeven laat de voormalige Mr. Uiverse en latere gouverneur van Californië opdraven in een meedogenloos bombardement van special effects, woeste actie, aan flarden geschoten lijven en meer verbrijzeld glas dan bij de instorting van de Twin Towers. Ondanks het 65 miljoen dollar budget heeft Total Recall de allure van een goedkope B-film, met foeilelijke nepdecors die ons helemaal niet op de planeet Mars droppen, maar wel in een wansmakelijk futuristisch pretpark.

De grotesk overgeproduceerde komedie Last Action Hero, waarin een kleine snotter ín het bioscoopdoek stapt om zijn favoriete actieheld bij te staan, is allicht het dieptepunt in de filmcarrière van Arnold én in die van regisseur John McTiernan. Met zijn opeenstapeling van autoachtervolgingen, schietpartijen, explosies, vuurgevechten, gijzelingen en terreurdaden lijkt The Last Action Hero minder op een film die werd geregisseerd dan een die tot ontploffing werd gebracht.

De titel van Renny Harlins weidse actiethriller over een reddingsteam in de Rocky Mountains in Colorado liegt er niet om: Cliffhangergeeft ons echt de sensatie dat we zelf op duizenden meter hoogte zitten, boven een ravijn bengelen en ons met de vingertoppen aan gladde rotsen vastklampen. Helaas is er niet echt een script of enige karaktertekening die naam waardig om de overgangen tussen de gewaagde stunts te overbruggen of enig dramatisch reliëf te geven. Het enige wat in Cliffhanger diepgang heeft, zijn de bergkloven; het enige wat echt puntig is, is de stalactiet die een van de schurken doorboort.

(P.D.)