(1) Lannoo, euro 24,99. – (2) Editions Jacob-Duvernet, euro 17. – (3) Les Editions Fetjaine, euro 19,90.

Terwijl het requiem speelde voor de twintigste verjaardag van het overlijden van Serge Gainsbourg (1928-1991) rolden een pak nieuwe boeken over het Franse fenomeen van de persen. Minstens drie ervan verdienen bij de fans een plaats in het schrijn. Te beginnen met Le Paris de Gainsbourg, een stadsgids die zich als een beknopte bio laat lezen, en omgekeerd. Journalisten Ersin Leibowitch en Dominique Loriou wandelen langs de plekken die in het leven van Gainsbourg een beslissende rol hebben gespeeld. Ze houden de historiek kort, het accent ligt op de beelden: verrassende foto’s, originele documenten, schilderijen (waaronder een nooit eerder gepubliceerd doek) en fraaie illustraties – met voor het eerst ook een plattegrond van zijn huis in de rue de Verneuil.

In L’intégrale Gainsbourg. L’histoire de toutes ses chansons geven Gainsbourgbiograaf Gilles Verlant en Loïc Picaud tekst en uitleg bij alle songs. Enfin, dat is het opzet, maar hier en daar hebben ze wel een steek laten vallen: L’ami caouette bijveerbeeld is er niet in terug te vinden. Het sobere boek is desondanks een fijne aanvulling op het naslagwerk bij uitstek L’intégrale et caetera. Les paroles 1950-1991 van Yves-Fredinand Bouvier en Serge Vincendet (Bartillat, 2005).

Gainsbourg inside ten slotte is het werk van geprivilegieerd fotograaf Yannick Ribeaut, de neef van Gainsbourgs butler. Kort na de dood van de zanger vroeg zijn dochter Charlotte hem zijn thuis te fotograferen, om de herinnering eraan te bewaren zoals het erbij lag toen hij stierf. De opdracht was duidelijk te hoog gegrepen voor de jonge fotograaf: de beelden die nu in het boek verzameld zijn, zijn vanuit fotografisch oogpunt niet bepaald opmerkelijk te noemen. Maar een slimme presentatie, aangevuld met handgeschreven boodschappen van Gainsbourg voor zijn butler én kladversies van zijn songs, maakt er toch een boeiend kijkstuk van. De eerste indruk is er een van gêne – je kijkt letterlijk bij Gainsbourg binnen – maar zodra je dat gevoel overwonnen hebt, valt op hoe minutieus Gainsbourg te werk ging als archivaris van zijn eigen leven en rol je van de ene verbazing in de andere. Zoals: waarom had hij in godsnaam een boek over de Amerikaanse televisieserie Buck Rogers in zijn bibliotheek staan?!

KAREL DEGRAEVE