Wint Brooklynn Prince, de zevenjarige ster uit The Florida Project, straks een Oscar?

© .

The Florida Project, over de pastelkleurige wereld van kindjes die naast Disneyland wonen maar er niet binnen kunnen, zou wel eens de Moonlight van 2018 kunnen worden. En naast de vertrouwde tronie van Willem Dafoe zit er een rist volstrekt onbekende smoelen in die u niet licht zult vergeten.

‘Wellicht geen enkele film heeft in 2017 (The Florida Project kwam vorig jaar al in de VS uit, nvdr.) de realiteit tastbaarder gemaakt’, aldus Pedro Almodóvar, die in één moeite voor de toekomst van de cinema op regisseur Sean Baker gokt. De Spaanse meester verkijkt zich een beetje op Bakers jeugdige uiterlijk – hij ziet er een prille dertiger, ook al wordt hij volgende maand 47 – maar The Florida Project zet Baker alvast op de kaart als een zonniger versie van Ken Loach en een sociaal bewustere Harmony Korine.

The Florida Project toont de armoede in de schaduw van de sprookjeskastelen van Disney World in Orlando (de filmtitel is Disneys naam voor zijn resort toen het nog op de tekentafel lag). De voorbije jaren werden de lowbudgetmotels op een boogscheut van het bekendste pretpark ter wereld een toevluchtsoord voor gezinnen die zich geen vaste woonst meer kunnen veroorloven en wekelijks geld bijeenscharrelen om de dakloosheid nog een week uit te stellen.

Willem Dafoe en Brooklynn Prince: wanhopige paradijsvogels
Willem Dafoe en Brooklynn Prince: wanhopige paradijsvogels© .

‘Het idee komt van mijn coscenarist Chris Bergoch. Zijn moeder woont in Orlando en het was hem opgevallen dat de goedkoopste motels in de wijde omgeving van Disney World geen toeristen meer herbergen maar kwetsbare mensen in een precaire situatie’, legt Baker uit. ‘Die is ontstaan door de recessie en de vastgoedbubbel van een jaar of tien geleden. Ondertussen leven er kinderen die nooit anders geweten hebben.’

Samen met Bergoch beet hij zich in het onderwerp vast. ‘Als echte journalisten verdiepten we ons in woningnood, sociaal-economisch weefsel, sociale voorzieningen… We zijn meermaals ter plaatse geweest om met de bewoners en de motelmanagers te praten. We hebben echt de tijd genomen om de werking van die microkosmos te begrijpen. Dat is de enige manier om je film te verankeren in de realiteit. De details maken het verschil: welk taaltje wordt er gesproken, wanneer helpen die mensen elkaar, wat leidt tot ruzie, hoe gaan de motelmanagers met hun speciale gasten om?’

Boefjes

De grauwe werkelijkheid zette Baker niet om in een even grauwe film, integendeel. Miserabilisme behoort niet tot zijn woordenschat en Florida’s zonnigste kleuren spátten gewoon van het scherm. De grote problemen van de volwassenen spelen wel hun lelijke rol op de achtergrond, maar ondertussen ravot je vooral mee met met de zesjarige Moonee en haar vriendjes, tussen de verlaten motels en de parkeerruimtes die hen van Disney World scheiden. ‘Ken je The Little Rascals (hier ook bekend als De boefjes, nvdr.), komische kortfilms van voor de oorlog die focusten op de dolle avonturen van kinderen uit arme gezinnen tijdens de Grote Depressie. Wij doen, een kleine honderd jaar later, exact hetzelfde: de situatie is ernstig maar we richten onze aandacht op de grappige avonturen van de kinderen. Daar kan iedereen zich in herkennen. De film moest de energie en de verbeelding hebben van kinderen die op een parking evenveel lol kunnen trappen als in het pretpark dat je niet binnenlaat voor je 150 dollar ophoest. Een kind verzint zijn eigen attracties wel. De mogelijkheden zijn eindeloos.’

Die kinderen zullen uw hart breken maar u hoeft niet bevreesd te zijn voor suikerzoete meligheid. Bakers little rascals zijn niet verwant aan de onuitstaanbare lieve engeltjes en halve genieën die Hollywood maar blijft opvoeren. Ze spugen en vloeken en hun kattenkwaad is soms levensgevaarlijk. ‘Als dit een grote Hollywood-film was geweest, zou ik last gekregen hebben met Moonees gespuug of te horen krijgen dat de kinderen niet aardig genoeg zijn.’

In de goedkoopste motels rond Disney World vind je geen toeristen meer, wel kinderen die nooit anders geweten hebben.

Halley, Moonees jonge moeder, zou al helemaal niet door de beugel kunnen: ze heeft geen werk, steelt en prostitueert zich om haar verblijf te kunnen betalen. ‘Sommige kijkers nemen aanstoot aan dat personage. Zelf zie ik niet in hoe je géén empathie voor haar kunt voelen. Je hoeft niet goed te keuren wat ze allemaal doet maar het is toch overduidelijk dat de omstandigheden haar tot extremen dwingen? Ik hoop dat de film vooral dáár vragen over oproept.’

Baker merkt op dat onderklasse een constante is in de geschiedenis van de Amerikaanse film. ‘De manier waarop we ze tonen, is uiteraard geëvolueerd. We hebben afgeleerd om van personages heiligen te maken. De kijker herkent zich daar niet in. Moonie, Halley, al onze personages zijn prachtig op hun manier maar zoals iedereen hebben ze bepaalde tekortkomingen. Die maken het gemakkelijker om je met hen verbonden te voelen.’

Bosbessenijs met een zure twist

Helpt daar een meer dan aardig stukje bij: goeie vertolkingen, en daar heeft The Florida Project bepaald geen gebrek aan. De jeugdige cast, met name Brooklynn Prince en Bria Vinaite als Moonee en Halley (zie ook kader onderaan), speelt de pannen van het dak. En dan is er nog het acteerbeest Willem Dafoe, als zachtaardige motelmanager die zijn onfortuinlijke klanten vaderlijk bejegent. ‘We waren bang dat zo’n grote naam de aandacht zou afleiden maar Willem is fenomenaal. Binnen de seconde zie je het personage en niet meer de bekende kop. Dat kunnen alleen de acteurs die hun vak het best beheersen. Willem is met managers van de motels op Route 192 (die naar Disney World leidt, nvdr.) gaan praten en absorbeerde hun karakters.’

Maar Dafoe is dus de enige grote naam. Een traditionele casting is namelijk niet aan Baker besteed. ‘Tot nog toe heb ik altijd gewerkt met een mix van doorgewinterde acteurs en debutanten. Ik doe aan street casting, ook al is dat niet onfeilbaar. We hebben Dafoe een paar keer gekoppeld aan mensen die in onze ogen wonderlijke personages waren maar voor de camera verlamden ze. Aan Willem lag het niet: hij was geduldig, lief, behulpzaam, bereid te experimenteren. Voor de kinderen was hij de Green Goblin uit Spider-Man. Ik maakte me meer zorgen om Bria Vinaite, die amper 22 was, geen enkele ervaring had en moest samenspelen met een acteur die al meermaals voor een Oscar genomineerd is. Maar ze deed het schitterend.’

Wint Brooklynn Prince, de zevenjarige ster uit The Florida Project, straks een Oscar?
© .

***

The Florida Project steekt ook esthetisch boven het maaiveld uit. De weelderige kleuren en de poptrash doen aan Spring Breakers (2012) van Harmony Korine denken, het zinnenprikkelend zonnige aan Andrea ArnoldsAmerican Honey (2016). Baker draaide zijn film trouwens op pellicule. Dat mag verbazen, want zijn vorige film, de heerlijk vitalistische transgendertrip Tangerine (2015), nam hij op met een iPhone 5S. ‘Ik vind het niet erg dat Tangerine bekendstaat als ‘die iPhone-film’. Dat trok nu eenmaal de aandacht. Veel mensen konden de film smaken, het succes hielp om The Florida Project te financieren. Ik sluit niet uit dat ik ooit nog eens met een iPhone film. Digitaal kan ook mooi zijn maar ik blijf van mening dat pellicule een organische kwaliteit heeft en het licht vastlegt op manier die digitaal niet evenaart. Dus wilde ik de kans niet laten liggen om met 35 millimeterfilm te werken nu het nog kan.’

Achter de camera stond Alexis Zabe, de Mexicaan die Carlos Reygadas aan adembenemend filmbeelden helpt en Pharrell Williams aan de videoclip voor Happy. ‘Zabe noemt onze visuele stijl ‘bosbessenijs met een zure twist’. Ik heb geen benul wat hij daarmee bedoelt maar ik ben in de wolken met het resultaat’, lacht Baker. ‘Het visuele was ontzettend belangrijk. Veel films over armoede zijn grijs en kil. Ik kan dat soms waarderen maar die esthetiek past van geen kanten bij onze locatie en ons verhaal. Ik wilde dat elke opname de kwaliteit had van een goede foto, ik wilde de vérité-poplook van Tangerine verder ontwikkelen én ten volle profiteren van de kleurenrijkdom van Florida. We hebben de kleuren nog iets feller gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. De redenering daarachter is dat de zintuigen van een kind iets scherper zijn en het de wereld in iets fellere kleuren ziet. Toch?’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

‘BROOKLYNN WORDT EEN STER’

‘Geen idee hoe het mijn film zal vergaan’, vertelde regisseur Sean Baker ons in Cannes, ‘maar Brooklynn Prince, die de kleine Moonee speelt, wordt een ster.’ En aan de prestaties van Bria Vinaite, die Moonees moeder vertolkt, valt ook niet af te lezen dat Baker haar zomaar van Instagram plukte.

Quvenzhané Wallis uit Beasts of the Southern Wild (2012) is straks niet langer de jongste actrice met een Oscar-nominatie. Toch niet als het van de enthousiaste filmpers afhangt. Brooklynn Prince was amper zes toen ze Moonee speelde, een wildebras die met haar vriendjes van de zomer één langgerekt avontuur maakt terwijl haar moeder Halley tot het uiterste (en er voorbij) gaat om de eindjes aan elkaar te knopen. Ze straalt even vlot pure vreugde uit als hartverscheurende wanhoop. En geen seconde twijfel je aan de authenticiteit.


Regisseur Sean Baker doet aan streetcasting en werkt graag met mensen uit het milieu dat hij beschrijft, maar Brooklynn Prince heeft geen enkele ervaring met armoede. Ze stak er gewoon met kop en schouders bovenuit bij de casting. ‘Huilen en vechten vond ik het moeilijkst. Ik ben namelijk een lief meisje’ giechelt ze wanneer we haar in Cannes even spreken. Het spannendste: vloeken. Het leukst: het ene ijsje na het andere smikkelen. ‘De dag dat we de ijsjesscène filmde, heb ik zo’n 45 hoorntjes gehad. Ik schrokte ze snel op voor ze mij afgenomen werden.’


Haar moeder is acteercoach en Prince figureert al in fotoshoots en reclamespots sinds ze een baby was. ‘Toen we hoorden van de audities, hebben we Sean Baker gegoogeld. Hij zag er lief uit. Mijn mama bekeek een van zijn films en zei: met deze man moet je werken. Ikzelf wilde niets liever. Het is mijn droom om actrice te worden.’ Prince heeft momenteel drie films in de pijplijn zitten, waaronder The Turning van Floria Sigismondi, die eerder The Runaways (2010) met Kristen Stewart draaide.


Nog frappanter is het verhaal van Bria Vinaite (24), die Moonees rebelse maar straatarme tienermoeder speelt. Vinaite droomde niet eens van een carrière als actrice toen Baker haar contacteerde. ‘Ik heb haar op Instagram gevonden’, zegt Baker. ‘Ze had de fysiek die ik zocht en bleek ook de levendige, grappige flapuit te zijn die ik zocht.’


Van haar kant had Vinaite nog nooit van Sean Baker gehoord. ‘Ik kijk zelden naar televisie of naar films. Eerst dacht ik dat hij de zoveelste volger was die plots enge berichten stuurt, maar Google leerde me dat hij de waarheid sprak. Ik ben naar Orlando gevlogen voor een auditie.’ Drie dagen later had ze de rol.


Vinaite bracht haar kleutertijd door bij haar oma in een Litouws dorpje. In Brooklyn, waar ze later haar moeder vervoegde, was ze lang eenzaam en vluchtte ze in de boeken. Op haar veertiende begon ze haar haar in felle kleuren te verven en tatoeages te verzamelen. Op haar negentiende startte ze een eigen kledinglijn, met marihuana-motieven. ‘Ik ontwierp badpakken, hoeden, T-shirts. Daar heb ik een jaar of vier de rekeningen mee betaald.’


Maar ondertussen heeft ze geen zin meer om naald en draad weer op te nemen. ‘Ik ben zo dankbaar dat Sean me op Instagram gespot heeft. Ik kan het nog steeds nauwelijks geloven. Ik had geen enkele ambitie om te acteren maar heb er enórm van genoten. Acteren schenkt je véél meer genoegdoening en is véél spannender. Ik wil dit blijven doen.’ Dat zou zomaar kunnen lukken. Harmony Korine heeft haar al gevraagd voor The Beach Bum, zijn nieuwe film met Matthew McConaughey en Zac Efron.

The Florida Project

Vanaf 17/1 in de bioscoop.

Dit is het coververhaal van de Knack Focus-editie van 17/01. Verder in dit nummer: Matt Damon in miniatuur, de finalisten van De Nieuwe Lichting en Double Dutch stand-uppers Jan Jaap van der Wal en Bas Birker.

Wint Brooklynn Prince, de zevenjarige ster uit The Florida Project, straks een Oscar?
© Knack Focus

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content