Wat wij nog niet wisten over Jurassic Park

Het magazine Grantland dook naar aanleiding van de Blu-rayrelease onder in de subcultuur die rond Jurassic Park ontstaan is. Vier dingen die wij daaruit hebben bijgeleerd.

Michael Crichton lezen is goed voor je liefdesleven. Tenminste toch op bepaalde datingsites, waar fans van de schrijver van Jurassic Park elkaar het hof maken. Het oorspronkelijke boek van Crichton is eigenlijk een doorslagje van The Lost World, een werk van Arthur Conan Doyle uit 1912 over een groepje dino’s dat zich verscholen houdt in Zuid-Amerika. Voor de sequel nam Crichton meteen ook maar de titel over. Jurassic Park gaat niet over de strijd tussen mens en dino’s, maar over die tussen man en vrouw. Althans volgens sommige feministische onderzoekers: volgens hen zijn de dino’s in de films vrouwelijke exemplaren die erin geslaagd zijn zich voort te planten zonder hulp van mannen, waardoor ze een bedreiging vormen voor de maatschappij. De eerste film werd gemaakt toen CGI nog in zijn kinderschoenen stond. In Jurassic Park bevatten slechts 55 shots computereffecten; in de eerste Star Wars-prequel The Phantom Menace, die zes jaar later uitkwam, waren dat er al 2000.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content