Tout Tati: Alle trailers van Tati

Filmfestival Gent eert Jacques Tati met een tentoonstelling. Van Jour de fête tot Parade: alle films van de Franse regisseur, trailer per trailer.

12/10 komt er een speciale editie van Knack Focus op de markt, geheel gewijd aan Jacques Tati, grootmeester van de (Franse) komedie. In afwachting houden wij u zoet met alle films van Tati. Enfin, toch met de trailers ervan.

Jour de Fête (1949)
Geen haan kraait naar Sainte-Sévère-sur-Indre, een lieflijk dorpje op het Franse platteland waar de tijd stil is blijven staan. Postbode François schudt de dorpsbewoners wakker wanneer hij met zijn fiets als een bezetene door de straten begint te crossen om zijn post nog sneller rond te brengen dan de Amerikanen met hun auto’s, vliegtuigen en moderne technieken.

Les Vacances de M. Hulot (1953)
Tati kruipt voor het eerst in de huid van de slungelige, stuntelige, strompelende Monsieur Hulot en verovert op slag de harten van al zijn toeschouwers. De wereldvreemde Hulot, op vakantie in een luxehotel aan de kust, doet alles buiten zijn wil om in het honderd lopen. Tati maakt met zijn verfijnde oog voor detail en schoonheid, hilariteit tot iets onwezenlijk ontroerends.

Mon Oncle (1958)
Het neefje van M. Hulot woont in een hypermoderne en haarnette nieuwbouwvilla. De elektriciteit en simpliciteit brengen M. Hulot nog meer in de war dan hij al was. Een nostalgische ode aan de warmte en gezelligheid van de goede oude tijd.

Playtime (1967)
Tati’s obsessie van perfectionisme culmineert in een futuristische visioen van een stad, Tativille, die beheerst wordt door orde, techniek, geld en luxe. De mens wordt een robot in de massa van de leegte. Een ware nachtmerrie, letterlijk en figuurlijk, want de filmkosten liepen zo hoog op dat Tati de financiële dieperik intuimelde.

Trafic (1971)
M. Hulot en de auto, of hoe het verkeer van op een afstand bekeken, een totaal ander beeld oplevert dan wanneer je er middenin zit. Een slapstickkomedie op zijn Tati’s, die het publiek blijkbaar niet meer kon bekoren. De film kende geen succes.

Parade (1974)
Tati eindigde zijn regisseurscarrière met een film voor de Zweedse televisie. Parade is een bruisende ode aan het circus met zijn buitelende mimespelers en buitengewone acts. Tati entertaint zijn kijkers nog een laatste keer en speelt met de grens tussen acteur en publiek. Bij gebrek aan trailer, krijgt u de volledige ezelscène voorgeschoteld.

Griet Op de Beeck