Waar Tom McRae met een droevig gemoed schrijdt, daar lossen de bomen hun bladerenvracht in bulk en laat de lijster zijn gezang prompt naar een kleine terts zakken: de omgeving weet terstond dat de Britse singer-songwriter in zijn aangeboren moedeloosheid is hervallen. Voor plaat nummer acht mocht The Standing Band beschikken, want de baas zonderde zich af – eerst op een Noors eilandje, daarna in de New Yorkse Catskill Mountains – teneinde de schande van de brexit en ander rondzwervend leed te kunnen verwerken. Jammer dat de nochtans woordenrijke McRae, ‘walking on the beat of every funeral I meet’, zich in deze matte ambientfolksongs zo uitgeblust en egocentrisch opstelt. ‘Any fool can write a song and say it’s gonna be okay.’ Nou, niet geprobeerd is altijd verloren.
