Take Shelter van Jeff Nichols in ‘Semaine de la Critique’. Een genrehybride die ergens het midden houdt tussen Clean Shaven, Five Easy Pieces en The Happening en eerder teert op sfeer en suggestie dan op actie en tragiek.
Vier jaar na zijn beloftevolle debuut Shotgun Stories bevestigt de Amerikaanse independentfilmer Jeff Nichols zijn onweerlegbare talent met deze mélange van huiselijk melodrama en schizofrene doemthriller. Protagonist met dienst is Curtis, een arbeider en huisvader uit een stadje in Ohio die gebukt gaat onder apocalyptische nachtmerries over een nakende superstorm. Wat begint als een psychologische thriller over een man die stilaan zijn greep op de werkelijkheid verliest laat Nichols langzaam aanzwellen tot een hedendaagse parabel over bedreigingen van binnen- en buitenaf.
In de hoofdrollen van dit plagerig traag opgebouwde en gestileerde suspensedrama herken je karakteracteur Michael Shannon als Curtis en Jessica Chastain als diens verontruste eega, de flegmatieke actrice die straks ook te zien is in The Tree of Life en The Debt. Hoewel het een lowbudgetfilm betreft, voegt Nichols er bovendien enkele knappe CG-shots van rondzwevend meubilair en dreigende donderwolken aan toe als overtuigende uitbeeldingen van Curtis’ doemvisioenen. Een genrehybride die ergens het midden houdt tussen Clean Shaven, Five Easy Pieces en The Happening en eerder teert op sfeer en suggestie dan op actie en tragiek.
Dave Mestdach
