Een oerklassieke mantel- en degenfilm over religieus en romantisch rivaliserende hovelingen
De Franse veteraan Bertrand Tavernier keert terug naar het Frankrijk van de late 16de eeuw voor deze adaptatie van de gelijknamige, indertijd anoniem gepubliceerde roman van Madame de la Fayette. Een geschiedenisles over de strijd tussen katholieken en hugenoten onder het bewind van Charles II hoef je niet te verwachten, wel een oerklassieke mantel- en degenfilm over religieus en romantisch rivaliserende hovelingen.
De deerne met inzet is de gefortuneerde Marie de Montpensier die het hof wordt gemaakt door de jonge Duc de Guise maar door haar machtsgeile ouders wordt uitgehuwelijkt aan de Prince de Montpensier. Conform de canon van het genre levert dat de nodige hoofse innuendo en bijbehorend wapengekletter op, terwijl Tavernier er voor de gelegenheid ook een scheut protofeminisme aan toevoegt.
Alleen jammer dat de personages nooit boven de aristocratische clichés uitstijgen en het bijgevolg dik twee uur lang blijft bij plaatjes kijken van rondborstige damsels in distress, liefdesrivalen in maillot en andere, driftig galopperende hengsten. Best onderhoudend, maar veel te mak en déjà vu om op zijn beurt zijn plaats in de geschiedenis te veroveren.
