Review: Burnt by the Sun 2

Inglourious Basterds 2: Ruski Business ware een betere titel geweest.

Inglourious Basterds 2: Ruski Business. Het ware een betere en meer accurate titel geweest voor Nikita Mikhalkovs pompeuze, hyperpatriottische en ongewild zelfparodiërende sequel op zijn historische familiekroniek Soleil Trompeur uit 1994. Daarin trekt de autocratische tsaar van de Russische cinema opnieuw het plunje aan van Kolonel Kotov die Stalins goelag blijkbaar miraculeus heeft overleefd en anno 1943 als infanterist van het Rode Leger naar het oostfront wordt gestuurd om moedertje Rusland te beschermen tegen de nazi’s.

Was deel één nog een beheerste en melancholische kostuumkroniek met een vleugje magisch-realisme, dan laat Mikhalkov dit keer vooral de spierballen rollen, met epische oorlogsscènes met honderden figuranten, dure CGI en triomfalistische muziek. Hoewel de film dik 60 miljoen euro heeft gekost, weet hij de gekwelde ziel van Kotov en zijn buitenproportioneel geliefde vaderland echter op geen enkel moment te vatten en moet je het stellen met een pruikenparade vol Kusturica-achtige bombast, holle karikaturen en een ongezond hoge dosis nationalisme. Een gezwollen oorlogshymne die meer gemeen heeft met Mel Brooks dan met Andrei Tarkovski.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content