Prometheus: Briljante sciencefictionthriller

© DR

Met zijn futuristisch huiverfestijn ‘Prometheus’ keert regisseur Ridley Scott terug naar de dwingende stijl en de opwinding van zijn doorbraak uit 1979: Alien.

Prometheus ***

Ridley Scott met Noomi Rapace, Michael Fassbender, Charlize Theron

Anno 1968 maakte de morosoof Erich Von Däniken ophef met zijn boek ‘Waren de goden kosmonauten?’. Hierin illustreerde deze zelfverklaarde archeoloog aan de hand van vondsten uit de prehistorie dat de menselijke cultuur invloed heeft gehad van buitenaardse beschavingen. Wat heeft dit nu te maken met de nieuwe film van Ridley Scott vraagt u zich af?

In deze prequel op Alien vormen prehistorische artefacten en rotstekeningen, waar naar planeten en verre zonnestelsels wordt verwezen, de aanzet tot een expeditie om de oorsprong van de mens te achterhalen. Het lag heus niet in de bedoeling van Ridley Scott om de theorieën van Von Däniken te illustreren, dan wel om enkele mysteries uit Alien op te klaren. Zoals: wat is het kolossale creatuur (de space jockey) in het ruimteschip? Waar komt dat ruimteschip met de eieren (en de facehuggers) vandaan? Is deze planeet de bakermat van het alien monster? Op al deze vragen krijgt u zowel volledige als gedeeltelijke antwoorden. Want een sequel is onvermijdelijk. Moet u Prometheus gaan zien? Absoluut!

De brutale shock van de chestburster en de claustrofobische spanning in de nauwe gangen van het Nostromoschip uit Alien kon Scott bezwaarlijk overdoen. Hij lardeert Prometheus wel overvloedig met citaten en referenties naar het Alien Quartet. Dit van bijvoorbeeld Goldsmiths themamuziek uit Alien tijdens een speech, tot pakweg het basket uit Alien Resurrection. Maar ook Kubricks 2001 wordt expliciet aangehaald en zelfs de ‘zwarte olie’ uit The X-Files krijgt hier een dramatische functie aangemeten.

Alien is een mijlpaal in het gruwelgenre. De manier waarop Scott het ruimteschip toen in beeld bracht en hij dagelijkse handelingen introduceerde in wat bedrieglijk aanvangt als een space opera, was vernieuwend. Ook hier vormt het aseptisch in beeld gebrachte interieur van het ruimteschip (de Prometheus) het uitgelezen decor voor menselijke zwakheden en handelingen. Maar Scott heeft deze keer -met uitzondering voor de personages van Noomi Rapace, Fassbender en Idris Elba- meer oog voor de actie en de (langzame) spanningsopbouw dan voor de uitwerking van de personages. Dit is meteen ook het enige minpunt van deze briljant geregisseerde sciencefictionthriller.

Het eindresultaat is een slim opgebouwde, spannende en bijzonder stijlvol in beeld gezette huiverfilm. De stereoscopische beelden zijn prima, maar komen pas echt tot hun recht in de scènes waar de protagonisten met hologrammen worden geconfronteerd.

Piet Goethals

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content