Voor de laatste keer dit jaar vertelt Knack Focus-filmman Dave Mestdach over zijn wedervaren op het Filmfestival van Venetië. Over pruiken, plasticine en een topfilm van een 87-jarige.
Zaterdag is de laatste dag van het Filmfestival van Venetië. Eerder kon u al hier en hier lezen wat Dave Mestdach, chef film bij Knack Focus, vond van de films die hij er zag.
In zijn derde en laatste update kunnen we natuurlijk niet heen om Le fidèle. De nieuwe film van Michaël R. Roskam werd donderdagavond buiten competitie getoond op de Mostra. De eerste reacties die binnenkomen van internationale filmjournalisten zijn gematigd positief.
Terecht, vindt Mestdach. ‘De film draaide op het eind van het festival, zit niet in de competitie en is niet al te controversieel. Het is dan ook nog eens een echte genrefilm, geen pure arthouse. Al die zaken maken dat de consensus positief is, zonder laaiend enthousiasme. Iedereen is het erover eens dat Roskam een goede film heeft gemaakt en dat Matthias Schoenaerts en Adèle Exarchopoulos sterk staan te acteren, maar ook dat de turbo van de film nooit echt aanslaat. “Rundskop was een kopstoot, Le fidèle een wurggreep”, zei Michaël me gisteren nog. Dat vat het voor mij samen, hoewel ik ook vind dat hij gegroeid is als regisseur.’
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Waar onze filmman veel minder over te spreken is, is Loving Pablo, de Escobarfilm van koppel Javier Bardém en Penelope Cruz. De film werd nochtans als veelbelovend aangekondigd, maar verzinkt in ‘pruiken, vetkwabben en plasticine’, aldus Mestdach.
‘Loving Pablo is een soufflé van een film, vol clichés. Je vraagt je af waarom Bardém en Cruz zich zo aan het leven van Escobar hebben vergrepen. Hopelijk was de coke op de set van goede kwaliteit’, grapt hij.
De vergelijking met de Netflix-serie Narcos over hetzelfde onderwerp wil hij zelfs niet maken. ‘Zestig jaar lang was het testbeeld het interessantste wat op de buis te zien was, en nu worden talloze reeksen bejubeld. Naar cinema kijk je op, op televisie kijk je neer’, is zijn conclusie.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
En dan is er nog Mektoub, My Love, de eerste film van Abdellatif Kechiche na het geprezen La Vie d’Adèle. ‘Kechiche is de Sir Mix-A-Lot van de cinema: he likes big butts and he cannot lie. Tot nu toe vond ik dat niet zo erg, want het paste altijd binnen het verhaal, maar nu gaat hij compleet over the top. Hij heeft er ook veel commentaar op gekregen van kijkers die zijn film seksistisch vinden.’
‘Pas op, Kechiche verstaat nog altijd te kunst om sensualiteit te bevatten in naturalistische beelden en er zitten geweldige scènes in Mektoub, My Love, maar de conclusie is wel degelijk dat dit een mannelijke fantasie van jonge meisjes die drie uur aan een stuk twerken aan een Zuid-Franse kust.’
Hoe Mestdach terugkijkt op het 74ste Filmfestival van Venetië? ‘Best positief’, klinkt het. ‘Er was een breed palet aan films te ontdekken en ik heb er een paar heel goede gezien. Of er echt meesterwerken bijzitten, kun je pas na verloop van tijd zeggen, vind ik. Ik heb sowieso bijzonder interessante mensen ontmoet, van Matt Damon over Penelope Cruz tot Frederick Wiseman. De eminence grise van de documentaire is al 87, maar zit nu pas voor het eerst in de competitie van een groot festival met Ex Libris, een geweldige documentaire over de New York Public Library. Van mij mag hij de Gouden Leeuw krijgen, zowel voor die film als voor zijn oeuvre.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Opgetekend door Jasper Van Loy
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
