Michel Piccoli in vijf hoogtepunten

In de nieuwe film Habemus Papam (vanaf 31/8 in de bioscoop) trekt Michel Piccoli het pauselijke habijt aan, na tal van gangsters, psychoten en hedonisten te hebben geïncarneerd. Vijf hoogtepunten uit de rijkelijk carrière van de Franse acteur.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Met 225 films op zijn cv is de 85-jarige Michel Piccoli niets minder dan eenlevende legende. Enkele onvergetelijke hoogtepunten. Le mépris (Jean-Luc Godard, 1963) Nouvelle vague-profeet Godard mengt feit en fictie, drama en filosofie in deze Alberto Moravia-adaptatie met Piccoli als de filmscenarist die zijn relatie met zijn pronkechtgenote (Brigitte Bardot) ziet stranden.

Belle de Jour (Luis Buñuel, 1967) De bekendste van de zes Buñuel-films die Piccoli maakte, is dit surrealistische zedendrama over een frigide doktersvrouw (Catherine Deneuve) die zich na een tip van haar bewonderaar (Piccoli) vrijwillig prostitueert in een luxebordeel.

Trailer
Les choses de la vie (Claude Sautet, 1970) Piccoli en zijn boezemvriendin Romy Schneider pimpen dit melodrama tot een superieure snotterprent over noodlottige liefde.


La grande bouffe (Marco Ferreri, 1973) Samen met Marcello Mastroianni vreet, zuipt en neukt Piccoli zich letterlijk te pletter in deze scabreuze zedensatire.


La grande bouffedoor Bens1912

La belle noiseuse (Jacques Rivette, 1991) Nouvelle vague-veteraan Jacques Rivette mediteert over kunst en liefde in deze intieme karakterstudie over een oudere schilder (Piccoli) en zijn jonge muze (Emmanuelle Béart).


Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content