Liam Cunningham: “Hoe slechter het personage, hoe groter het spelplezier”

Op het Brussels International Fantastic Film Festival krijgen we hem te zien als de duivel in ‘Let us Prey’. Wij spraken met hem over lowbudgetfilms, de valkuil voor acteurs en ‘Game of Thrones’.

Acteur Liam Cunningham kennen we vooral uit de successerie ‘Game of Thrones’. Op het Brussels International Fantastic Film Festival krijgen we hem te zien als de duivel in ‘Let us Prey’. Wij spraken met hem over lowbudgetfilms, de valkuil voor acteurs en ‘Game of Thrones’.

Liam Cunningham kennen we van films als ‘Clash of the Titans’, ‘War Horse’ en ‘Safe House’. Maar sinds hij te zien is als Davos Seaworth in ‘Game of Thrones’, is de Ierse acteur wereldwijd helemaal doorgebroken. Nu is hij te zien als de enige echte duivel in ‘Let us Prey’, de debuutfilm van regisseur Brian O’Malley die donderdagnacht op het BIFFF in wereldpremière ging.

Je speelt de duivel in ‘Let us Prey’, een sterk personage dat alle blikken naar zich toetrekt.

Liam Cunningham: “Het personage is inderdaad heel sterk op het scherm, maar dat heeft meer met de regisseur en de monteur te maken, ik sta daar maar. (lacht) Wel, als hij de duivel is, veronderstel ik dat hij erg zelfzeker is, dus heb ik hem ook zo geportretteerd. Ik vind het gewoon tof dat het zo’n ongebruikelijke kijk is op de duivel. Hij roept of gilt niet en is ook geen flamboyant figuur. Je bent nooit zeker of hij nu een heel erg slecht persoon is, hij iedereen voor de gek houdt of echt een invloed op hen heeft. Als toeschouwer moet je kunnen speculeren. Dat vind ik ook zo interessant aan deze film. Meestal hebben horrorfilms een gevecht tussen goed en kwaad, maar hier gaat het veel verder dan dat. De personages hebben allemaal een speciaal trekje en ik denk niet dat we de duivel ooit al op deze manier gezien hebben.”

Speel je het liefst een goed of een slecht personage?

Cunningham: “Het is zoveel leuker om iemand slecht te spelen. Dan kan je al de spanning in jezelf loslaten. Hoe slechter, hoe meer spelplezier. Het is ook veel moeilijker om een goed personage te spelen omdat er veel meer nuance in zijn persoonlijkheid zit. Een slechterik kan je meestal veel groter en intenser neerzetten. Ze zijn dikwijls ook veel interessanter dan het knappe hoofdpersonage dat met het meisje gaat lopen. We weten allemaal wat er daar gaat gebeuren. Maar bij de slechterik weet je niet of hij al dan niet gedood wordt en op welke manier.”

Hoe ben je eigenlijk in dit project beland?

Cunningham: “Ik ken Brian (O’ Malley, regisseur van ‘Let us Prey’, nvdr.) al een aantal jaren. Zo’n tien jaar geleden heb ik ook in zijn kortfilm ‘Screwback’ meegedaan. Hij heeft me het scenario opgestuurd en het leek me wel wat om hier in mee te acteren. Het is Brians eerste langspeelfilm en dat het low budget is, heeft ook zijn charmes. Je hebt soms meer focus en concentratie in zo’n film dan in een grote Hollywoodproductie waar alles erg traag gaat. Dan is het veel moeilijker om heel de tijd genoeg energie te hebben om het goed te houden.”

Vind je het dan leuker om in een low budgetfilm te acteren dan in een grote film?

Cunningham: “Soms wel. Grote films worden meestal geregisseerd door een hele hoop mensen die allemaal suggesties maken en er dingen uit willen knippen. Dat zorgt er soms voor dat de film zijn verhaal en focus verliest, omdat ze er alles in willen houden. In ‘Let us Prey’ had Brian minder stress omdat het low budget was, en dat zorgde dan weer voor minder druk bij de acteurs. Daardoor kan je iets meer risico’s nemen, wat soms voor een beetje magie zorgt dat alles net dat tikkeltje anders maakt dan een mainstreamfilm.”

We kennen je allemaal als Davos Seaworth in ‘Game of Thrones’. Hoe is het om in een wereldwijd fenomeen te acteren?

Cunningham: “Het is gewoon te gek voor woorden! Twee weken geleden hadden we de première in New York en daarna nog in Parijs, Milaan en Londen. Het is gewoon ongelooflijk, belachelijk zelfs. Als je al die fans voor jou ziet schreeuwen, voel je je net iemand uit een boysband.

Ik vind het geweldig dat ze zo van de serie houden. Mensen houden gewoon van goede storytelling, en dat is wat ‘Game of Thrones’ is. We zijn het zo gewoon om één hoofdpersonage te zien met een slechterik en een meisje dat in moeilijkheden zit dat gered moet worden, dat is echt saai aan het worden. Maar dit is echt iets groots. Je moet echt talent hebben om dit verhaal naar televisie te kunnen vertalen, met zoveel personages die zo goed gevormd zijn. De vrouwen in de serie zijn niet enkel goed gevormde personages, ze zijn ook nog eens erg gevaarlijk. Je kan het geen seksistische serie noemen. Kijk maar naar Daenerys, Melissandre, Cersei, Olenna en Margaery Tyrell, tot Sansa. Zelfs Arya is een echt rolmodel, ook al is ze een echte moordenaar. Eindelijk zijn er vrouwelijke helden! Die genderbalans vind ik echt goed aan de serie. Ik denk dat de mensen daarom niet klagen over het geweld en de seks in de reeks.

Ik ben erg blij dat ik hieraan mag meewerken. De scènes zijn langer dan die uit Hollywoodfilms, waar je maar een halve minuut krijgt. Hier kan je echt investeren in het samenspel met de andere acteurs. De acteurs waarmee ik mag samenwerken zijn gewoon fantastisch, zoals bijvoorbeeld Carice Van Houtem.”

Je speelde met haar al eens samen in ‘Black Butterflies’.

Cunningham: “Ja, dat klopt. In die film waren we minnaars en in ‘Game of Thrones’ kan ik haar niet uitstaan. (lacht) Het is echt leuk om opnieuw met haar samen te werken. Ik denk dat het voor haar wel erg aanpassen was. Meestal speelt ze erg kwetsbare personages en nu is ze echt een sterke vrouw die alles aankan. En ik denk dat ze het wel heel leuk vindt om eens iets anders te spelen.”

Krijg je eerder rollen aangeboden die erg dicht bij het personage van Davos aanleunen, nu iedereen je kent van ‘Game of Thrones’?

Cunningham: “Nee, helemaal niet. Ik heb ondertussen al aan drie films gewerkt, tussen de opnames van ‘Game of Thrones’ door. Davos is een eerlijk, goede man, maar in ‘Let us Prey’ bijvoorbeeld speel ik de duivel. In een andere film ben ik een alcoholische vader die veel amok maakt en in nog een andere prent speel ik een landbouwer die last heeft met problemen uit zijn verleden. Ze zijn allemaal zo anders op verschillende niveaus. Ik vertel graag een nieuw verhaal. Ik wil niet steeds hetzelfde personage spelen, een valkuil waar wel veel acteurs in vallen. Uiteindelijk spelen ze altijd zichzelf in elke film. Als me dat zou overkomen, stop ik meteen met acteren.”

Floor Leemans