Jean-Luc Godards ‘Adieu au Langage’ doet hoofden jeuken

Op Cannes is ‘Adieu au Langage’ in première gegaan. Critici weten niet goed wat ermee aan te vangen, maar zijn het wel eens over één ding: de Franse nouvelle vaguebezieler Jean-Luc Godard is nog altijd een ongrijpbare vernieuwer.

De oude provoc-auteur is terug, ditmaal in 3D. Jean-Luc Godard heeft geen introductie nodig. De ondertussen 84-jarige bezieler van de Franse nouvelle vaguecinema is een filmicoon hors norme. Films als ‘Au Bout de Souffle’ (1959), ‘Le Mépris’ (1963), ‘Pierrot le Fou’ (1965) ofnog de eigenzinnige Rolling Stones-prent ‘Sympathy for the Devil’ (1968) zijn daar een sprekend bewijs van.

Na de vertoning van ‘Adieu au Langage’ in Cannes riep iemand ‘Gouden Palm voor Godard’. Na zes deelnames zonder onderscheiding – zijn ‘Film Socialisme’ werd in 2010 nog weggehoond -, mag dat misschien wel eens. Maar critici weten niet goed wat ze met het intellectuele doolhof ‘Adieu au Langage’, dat door de grote studio 20th Century Fox werd opgepikt, moeten aanvangen. Godard zelf, die niet naar Cannes afgezakt is, vindt het alvast zijn beste film.

Intellectueel doolhof

Bij The Guardian geven ze 3 sterren voor deze ‘onbuigzame en tergende cinecollage van 70 minuten’ over een koppel dat via taal niet kan communiceren, maar een voorliefde voor honden deelt. Godards quasiamateuristische stijl was al bekend. Ook nu speelt hij met beeld en geluid. Wie de film als goedkoop zou afdoen, is er dus aan voor de moeite: “Het is allemaal met opzet. Het is er om te elektrificeren, uit te dagen en te onderbreken: de oude Brechtiaanse imperatief.” De razende storm van allerhande ‘fragmenten van ideeën en scherven van disillusie’ maakt de film ‘chaotisch en geflipt’. “Maar het heeft een eigen verbazingwekkende integriteit en grijpend gepassioneerd pessimisme.”

Vakblad Little White Lies bekent dat de film wel erg complex en intellectueel uitdagend is. “Maar hoe complex deze film ook is, ze biedt een schat van simpele pleziertjes aan, waarvan veel afgeleid zijn van de innovatieve 3D-stijl en een fragmentarisch samengesteld soundboard van delen uit klassieke muziekstukken. (…) ‘Adieu au Langage’ is een onverbiddelijk kunstwerk dat enigmatisch en tegelijkertijd toegankelijk is. Het is een unicum in de cinema dat eerder enorm ontzag dan haat- of liefdesproclamaties oproept.”

Bij Indiewire geven ze een B+ vanwege de interessante intellectuele test die de film is. “Natuurlijk, als een andere filmmaker zo een doolhof van een film zou maken, zou die niet zo belonend werken. Maar Godard draagt een deel verwachtingen mee. Omdat we al voor het begin van de film naar betekenis zoekt, mag gezegd worden dat de regisseur zijn publiek geeft wat het wil. (…) Zelfs als het publiek Godard niet kan vatten, is hij zeker in hun hoofd en geest binnengedrongen – en dat is de essentie van zijn carrière, van bij het begin al.”

De Irish Times is verheugd met de film, die hem dan ook 4 sterren geeft en tot ‘meest interessante gebruiker van 3D ooit’ kroont. “Godard heeft – in essentie – dertig jaar aan een stuk dezelfde visuele monoloog gevoerd. Maar nu heeft het een van de meest vermakelijke episodes bereikt.” Hun correspondent tweette al vanuit Cannes dat het Godards best film in tijden is. (SR)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content