Independence Day: Resurgence is, met zijn bordkartonnen personages, CGI-overkill en ander onleuks, nu ook onze bioscopen beginnen te teisteren. Geen gepaster moment om u te herinneren aan enkele invasionfilms die wél het (her)bekijken waard zijn.
The Day the Earth Stood Still (Robert Wise, 1951)
Sound of Music-regisseur Robert Wise zet aan de vooravond van de Koude Oorlog een sci-fispektakel neer waarin een buitenaards wezen de mensheid er even op komt wijzen dat ze niet goed bezig is. De moedersoundtrack van de alien invasionfilm is van Hitchcock-componist Bernard Herrmann.
Invasion of the Body Snatchers (Don Siegel, 1956)
In Californië duikt een buitenaardse plantensoort op die mensen verslindt en vervangt door een kopie. De replica’s zien er exact hetzelfde uit als de mensen in kwestie, hebben dezelfde capaciteiten en kennen al hun herinneringen, maar ze zijn wél volledig emotieloos. Een allegorie op de communistische maatschappij waarin het individu van geen tel is? Een aanklacht tegen het Amerikaans conformisme anno 1956? Misschien wel allebei.
Quatermass and the Pit (Roy Ward Baker, 1967)
Het success van de Britse horrorstudio Hammer begon ooit bij The Quatermass Xperiment (1955), maar de derde episode uit de reeks rond de flamboyante professor is de beste. In een Londens metrostel wordt een Martiaans ruitmeschip gevonden, en na heel wat pseudo-wetenschappelijk gepalaver beginnen de Londenaars elkaar aan te vallen. Het doembeeld van een dystopische revolutie British style, zeg maar.
They Live (John Carpenter, 1988)
Acteur Roddy Piper vindt een zonnebril waarmee hij de aanwezigheid van aliens ziet. In ware B-horrorstijl, inclusief onzinnige maar eindeloos citeerbare oneliners en een beschamend gechoreografeerd vuistgevecht, haalt John Carpenter het Amerikaanse consumerisme door de mangel. Of in de woorden van protagonist John Nada: ‘I’m here to chew bubble gum and kick ass. And I’m all out of bubble gum.’
War of the Worlds (Steven Spielberg, 2005)
Geen lijstjes over invasionfilms zonder een versie van War of the Worlds, altijd een heerlijke paranoiatrip met waanzinnig intelligente aliens als antagonisten. De onheilspellende cinematografie van Janusz Kaminski voorziet deze editie, van blockbusterkoning Steven Spielberg himself, van een extra sfeervolle touch.
Joachim Vandevoort
