Hollywood bekent kleur: in 2017 bleek black nog net iets meer beautiful

Get Out: wees bang van de blanke man, heel bang. © .

Films met/over/door zwarte Amerikanen zijn natuurlijk niet nieuw, maar in 2017 waren ze incontournable.

Dat bleek al in februari, bij de Oscar-uitreiking. Waar die in 2016 nog beheerst werden door #OscarsSoWhite bekroonde de Academy nu Moonlight als beste film. In drie hoofdstukken toont dat delicate drama hoe een zwarte jongen uit een achtergestelde buurt in Miami een man wordt. Zijn huidskleur en seksuele geaardheid zijn geen detail, maar regisseur-scenarist Barry Jenkins verengt het personage niet tot die kenmerken. Zijn Moonlight zou even magnifiek geweest zijn met blanke personages. Maar die zijn oververtegenwoordigd in Hollywood, dus waarom zou je daarvoor kiezen? Bovendien zou een wissel absurd zijn: Jenkins vertelt namelijk over wat hij deels zelf meemaakte.

De toekomst is hopelijk aan films over zwarte mensen waarbij huidskleur en het racisme dat daar jammer genoeg bij hoort niet noodzakelijk thema’s zijn

De toekomst is hopelijk aan films over zwarte mensen waarbij huidskleur en het racisme dat daar jammer genoeg bij hoort niet noodzakelijk thema’s zijn. Maar zover waren we dit jaar nog niet. Deels omdat de ideale wereld nog veraf is en de Black Lives Matter-beweging wel op straat móét komen wanneer zwarte Amerikanen het slachtoffer van politiebrutaliteit worden. Dat dat een oud zeer is, beklemtoonden twee films. In Detroit reconstrueerde Oscarwinnares Kathryn Bigelow met de hulp van haar Hurt Locker– en Zero Dark Thirty-kompaan Mark Boal hoe racistische agenten in 1967 tijdens rellen zwarte jongemannen martelden en vermoordden. Voor een politieke analyse van structureel racisme moest je niet bij haar film zijn, maar bij I Am Not Your Negro, een steengoede, swingende documentaire over de geëngageerde Amerikaanse schrijver James Baldwin.

Black films deden ertoe, of ze nu heel nadrukkelijk de politieke toer opgingen of daar ver van wegbleven. De strijd om de kijker én om de filmcriticus werd glansrijk gewonnen door een film die de middenweg koos. Regisseur-scenarist Jordan Peele ging in Get Out voluit voor entertainment met een vlotte combinatie van horror en satire, maar zo ontblootte hij wel het sluimerende racisme van de blanke bourgeoisie en toonde hij hoe een donkere huidskleur een Amerikaan verplicht om constant op zijn hoede te zijn. Gereputeerde media als Sight & Sound, The New York Times, Vanity Fair, Empire en Cahiers du Cinéma plaatsten de film hoog of bovenaan in hun eindejaarslijst. Belangrijker is dat Get Out 250 miljoen dollar opbracht, 55 keer meer dan hij kostte. Veel lucratiever kan niet, en dat mattert in Hollywood nog het meest.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content