Filmrecensie ‘Cinderella’: Charmant

'Cinderella' © gf

In Disneys deugdelijk klassieke live-actionbewerking van ‘Assepoester’ kruipt de jonge Lily James met haar microscopische taille in het korset van de onfortuinlijke sprookjesdame, vertolkt Helena Bonham Carter de goede fee en is Cate Blanchett de duivelse Lady Tremaine.

Nadat de musical Into the Woods (2014) bekende sprookjes in een nieuw jasje heeft gestoken, is het nu back to basics in Disneys deugdelijk klassieke live-actionbewerking van Assepoester. Lees: geen onvruchtbare prinsesjes die opkomen voor gelijke rechten en de moraal van hun verhaal danig overhoop halen.

Kenneth Branagh – de Britse regisseur van Henry V (1989), Much Ado about Nothing (1993) en Thor (2011) – opteert niet voor grote verrassingen. Integendeel, hij regisseert alles braaf volgens het boekje.

De jonge Lily James kruipt met haar microscopische taille in het korset van de onfortuinlijke sprookjesdame die onder het juk van haar gemene stiefmoeder leeft, maar dankzij de goede fee (Helena Bonham Carter) in een pompoenkoets naar het bal trekt, waar Prince Charming op haar wacht. Toch steelt vooral Cate Blanchett de show als de duivelse Lady Tremaine, die met haar jarenveertigoutfits, felrode lippen en weelderige krullen de zuivere incarnatie is van een femme fatale uit het gouden MGM-tijdperk. Dezelfde referenties vind je ook in de extravagante sets, de piekfijne kostuums en het oertraditionele camerawerk.

Niets wereldschokkends, wel vintage Disney meets vintage MGM – en die combinatie is best charmant.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content