Beasts of the Southern Wild: Meest gevierde filmdebuut van het jaar

Met de woeste ballade Beasts of the Southern Wild trekt de jonge Amerikaan Benh Zeitlin naar de ‘Bathtub’, de frontlinie van Katrina, onbeschermd door dijken.

Géén natuur, géén beesten en zeker géén kinderen. Het is het welgemeende advies dat elke debutant meekrijgt maar dat door de Amerikaanse independent-sensatie Benh Zeitlin gezwind in de wind wordt geslagen.

Zijn vitalistische outsidersportret speelt zich volledig af in de zompige bayous van Louisiana, telt genoeg kippen, kreeften, honden en alligators om een dierentuin te vullen en heeft als hoofdpersonage het zesjarige, zwarte meisje Hushpuppy. Die hokt samen met haar weinig voorbeeldige pa in een houten hut waar beiden het hoofd boven water trachten te houden, wat gezien de armtierige leefomstandigheden sowieso al lastig is, en zeker met een Bijbelse storm op komst.

Hoewel Zeitlin topzware topics als kinderverwaarlozing, alcoholisme, marginaliteit en de orkaan Katrina tackelt, houdt hij het verbazend optimistisch en vitaal. Met zijn kwieke camera, opzwepende cajundeuntjes en levensechte amateurcast is zijn zowel in Cannes als Sundance bekroonde opgroeidrama vooral een ode aan het (over)leven, inclusief magisch-realistische uitstapjes die het chronisch kolkende maar nooit zwalpende geheel bij stortvlagen onderdompelen in een sprankelende sprookjessfeer. Misschien wel het beste en in elk geval het meest gefêteerde debuut van het jaar.

Dave Mestdach