Attack the Block: Verrassend sciencefictionavontuur

Brits cineast Joe Cornish debuteert met een eightiesnostalgietrip die authentieker aanvoelt dan soortgenoot Super 8 – en dat met een kwart van het budget van J.J. Abrams.

Attack the Block ***

Joe Cornish met John Boyega, Nick Frost, Jodie Whittaker

Een waarschuwing: laat je niet misleiden door de aan Spielbergproducties The Goonies, Back to the Future en Arachnophobia herinnerende poster. Dit verrassende sciencefictionavontuur heeft meer gemeen met John Carpenters urbane nachtmerries Assault on Precinct 13 en Escape from New York dan met het kindvriendelijke entertainment van Ome Steve.

Afstandelijke cinemascopefotografie accentueert de uitzichtloze setting – een sociale woonwijk in Zuid-Londen. Het op het eerste gezicht simplistische verhaaltje over de strijd tussen een bende hangjongeren en een legertje bloeddorstige aliens blijkt gaandeweg alsmaar gelaagder. Bovendien ontwijken de buitenaardse indringers – ‘Big gorilla wolf motherfuckers!’, volgens een der hoofdfiguren – potentiële potsierlijkheid dankzij de kracht der suggestie.

Cornish kijkt ook vooruit. Dreigende dubstepbeats gelden als de trendy nazaten van Carpenters omineuze synthesizerscores. De miserabele achtergrondverhalen van de bendeleden zouden niet misstaan in de sociaal-realistische cinema van Ken Loach en Andrea Arnold. En een enkele actiesequentie lijkt weggelopen uit de digitale blockbusters die Hollywood dezer dagen uitspuwt.

De verstikkende nostalgie van zielsverwant J.J. Abrams is trouwens niet de enige valkuil die Cornish weet te vermijden. De patserige pastichetrekjes van landgenoot Edgar Wright worden eveneens zorgvuldig uit de weg gegaan. Van ironische knipoogjes is geen spoor. Alle humor komt voort uit de alsmaar absurdere situaties waarin de protagonisten terechtkomen. Enkele onverwacht bloederige scènes geven trouwens te kennen dat je voor veilig multiplexmateriaal aan het verkeerde adres bent.

Al het bovenstaande was echter vergeefse moeite geweest zonder de meer dan overtuigende vertolkingen van de jonge – lees: onervaren – cast. Van lolbroek Pest over de licht ontvlambare Dennis tot bolleboos Jerome: ze lijken stuk voor stuk kids van vlees en bloed. Vooral debutant John Boyega blijkt een natuurtalent. Zijn subtiel zinderende spel maakt bendeleider Moses des te enigmatischer.

Eindverdict: Cornish is er net zoals die andere Britse belofte, Rise of the Planet of the Apes-regisseur Rupert Wyatt, in geslaagd om een ogenschijnlijke B-prent op te waarderen tot een intelligente allegorie over de steeds meer misnoegd rakende onderklasse. Zeg nog eens dat de recente rellen in de Engelse grootsteden als een verrassing kwamen.

Steven Tuffin

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content