‘Doctor Strange’: het Marvel-universum zal imploderen (maar nog niet vandaag)

© Doctor Strange

Een psychedelisch sausje redt Doctor Strange, die niemand van superheldenvermoeidheid gaat genezen maar binnen het genre wel voor een extra dimensie zorgt.

Van Scott Derrickson

Met Benedict Cumberbatch, Rachel McAdams, Chiwetel Ejiofor, Tilda Swinton, Mads Mikkelsen

Je kan geen tweederangssuperhelden blijven lanceren in peperdure verfilmingen van platgetreden scenario’s die amper op eigen benen staan maar een overkoepelend, voorlopig frustrerend vaag, verhaal dienen. We gaan geen teasers blijven slikken die tijdens de aftiteling cynisch suggereren dat het de volgende keer wél spannend wordt.

Vroeg of laat implodeert het Marvel-universum. Maar het zal niet voor vandaag zijn. De superheldenfabriek slaagt er met Doctor Strange opnieuw in het nieuwe product net voldoende te laten verschillen van het vorige zonder van de basisformule af te wijken. Als de ijsboer die na vanille- en chocolade-ijs met stracciatella afkomt.

De nieuwe smaak zit ‘m niet in het verhaal, de zoveelste ontstaansgeschiedenis, en amper in de nieuwe superheld. Doctor Strange is even briljant als eigenwijs en arrogant, exact de positie die Tony Stark / Iron Man al jaren inneemt. Na een auto-ongeluk kan neurochirurg Strange niet meer opereren. Ten einde raad klopt hij in Kathmandu aan bij sektarische alternatieve genezers die bij nader inzien magiërs blijken die al eeuwenlang duistere krachten bestrijden in alle mogelijke dimensies van het multiversum. Doctor Strange heeft daar ook aanleg voor.

Nieuwe dimensie

Een indrukwekkende cast serieuze acteurs werd opgetrommeld om te voorkomen dat je die magiërs potsierlijk Harry Potter-klonen vindt. Benedict Cumberbatch zet Doctor Strange naar zijn hand. Rachel McAdams nam genoegen met de ondankbare rol van knipperlichtrelatie-geliefde. De altijd fascinerende Tilda Swinton valt als The Ancient One meer op dan Chiwetel Ejiofor als magiër Mordo of de onderbenutte Mads Mikkelsen als booswicht van dienst.

Gegeeuw blijft enkel achterwege dankzij de indrukwekkende special effecten-show, de voor een keer zinvolle en knap uitgewerkte 3D en een psychedelische sausje dat ietsje pittiger is dan je verwacht van het op de mainstream verlekkerde Marvel. In visueel verbluffende scènes zien we magiërs van de ene wereld in de andere springen of de tijd stil zetten én terugdraaien. Het opvouwen van straten en gebouwen tot geblokte surrealistische constructies is minstens zo spectaculair als destijds in Inception van Christopher Nolan.

Van superheldenvermoeidheid gaat Doctor Strange niemand genezen maar binnen het genre zorgt hij voor een extra dimensie.

Niels Ruëll

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content