Dave Mestdach over de Oscarnominaties: “Ik ben vooral blij voor Marion Cotillard en de Dardennes”

© gf

Filmcriticus Dave Mestdach gaat kortstondig mee in de Oscarcarroussel en werpt – na het uiterst zorgvuldig wikken en wegen van zijn woorden – zijn licht op de afgelopen nominaties.

Beste film

Boyhood – The Theory of Everything – Birdman – The Imitation Game – American Sniper – The Grand Budapest Hotel – Selma – Whiplash

Birdman.
Birdman.© gf

“De verrassing in deze categorie is Birdman. Niet omdat de film genomineerd is, maar omdat hij by far origineler is dan de anderen. The Theory of Everything en The Imitation Game verdienen het beeldje voor mij zeker niet. Beide biopics zetten een met issues kampend personage centraal en zijn geen voorbeelden van klassevolle cinema, maar zijn films die op een zodanige manier verpakt worden zodat ze Oscars zouden winnen. Boyhood vind ik overschat. Het is een goede film, maar niets meer dan dat. Linklater is een man van fabuleuze ideëen, is een uitstekend acteursregisseur, maar absoluut geen stylist.”

“De afwezigheid van Jean-Luc Godards Adieu au Langage roept toch vragen op. De film ging in quasi alle kritische filmlijstjes met de hoogste eer lopen en klopte zelfs Boyhood in de rangschikking van de New York Film Association. Adieu kreeg zelfs geen nominatie voor Beste Niet-Engelstalige Film. Ook Inherent Vice had er voor mij zeker tussen gemogen. Het is niet de eerste keer dat een gedurfde en uiterst innoverende productie van Paul Thomas Anderson over het hoofd gezien werd, terwijl het bij hem net om authentieke en grensverleggende cinema gaat. Van The Master was twee edities geleden ook geen enkel spoor te bekennen. Daarnaast zouden Under the Skin van Jonathan Glazer en Cannes-veroveraar Winter Sleep van Nuri Bilge Ceylan hier niet misstaan hebben.”

Beste regisseur

Richard Linklater (Boyhood) – Alejandro González Iñárritu (Birdman) – Bennett Miller (Foxcatcher) – Wes Anderson (The Grand Budapest Hotel) – Morten Tyldum (The Imitation Game)

“Het maakt vrij weinig uit of het nu Morten Tyldum of Morten Olsen was die in de regiestoel van The Imitation Game neerplofte. The Imitation Game is een film volgens de voorgeschreven hitformule, die met een zeker vakmanschap werd gefabriceerd, maar het verst van auteurscinema verwijderd is. Daarom ben ik opgetogen dat Miller, de man achter Capote en Moneyball, wel een nominatie kreeg.”

Beste acteur

Eddie Redmayne (The Theory of Everything) – Benedict Cumberbatch (The Imitation Game) – Steve Carell (Foxcatcher) – Bradley Cooper (American Sniper) – Michael Keaton (Birdman)

Benedict Cumberbatch in 'The Imitation Game'
Benedict Cumberbatch in ‘The Imitation Game’© gf

“Redmayne en Cumberbatch doen hun best als zowel leidende als lijdende figuren in het soort underdogstories waar de Academy bloedgeil van wordt. Redmayne brengt een aftakeling à volonté, terwijl Cumberbatch een tragische, autistische wiskundige neerzet. Carell doet het meer dan degelijk in Foxcatcher, maar Hollywood smult natuurlijk van een komiek die plots serieus wordt met een aangeplakte plasticineneus. Dat doen ze ook van comebackverhalen, zoals dat van Michael Keaton. Moest de Academy kunnen, zouden ze nog snel Humphrey Bogart nomineren. Voor mij is Keaton wel favoriet. Hij trok de batsuit al aan toen Christian Bale zijn jeugdpuistjes nog aan het uitknijpen was en blijft voor mij ook de enige echte Batman. Ik had in deze reeks ook David Oyelowo verwacht, die toch wel een sterke prestatie levert in Selma.”

Beste actrice

Julianne Moore (Still Alice) – Marion Cotillard (Deux Jours, Une Nuit) – Felicity Jones (The Theory of Everything) – Rosamund Pike (Gone Girl) – Reese Witherspoon (Wild)

“Ik ben vooral blij voor Marion Cotillard en de Dardennes. Dat is geen nationalistische reflex, maar een cinefiele reflex. Deux Jours, Une Nuit is zeer sterk, kreeg zeer lovende recensies maar werd nauwelijks gesmaakt bij het publiek. Laat staan dat noch Cotillard, die misschien wel de beste rol uit haar carrière speelt, noch de film de prijzen kreeg die ze verdienen. Amy Adams, de winnares van vorig jaar, is hier spoorloos. Het is een erg jonge actrice, ze zet een leuk personage neer in Big Eyes, maar ze zal het me vergeven als ik zeg dat ik haar met plezier inruil voor Cotillard. De Oscarbuzz zoemt al zodanig lang rond Julianne Moore, dat zij hier wellicht zal winnen. Ze had hier ook kunnen staan voor Maps to the Stars, waarmee ze al in Cannes verkozen werd tot beste actrice.”

Beste mannelijke bijrol

J. K. Simmons (Whiplash) – Robert Duvall (The Judge) – Ethan Hawke (Boyhood) – Edward Norton (Birdman) – Mark Ruffalo (Foxcatcher)

“J. K. Simmons mag hier voor mij winnen. Hij verschijnt in het zeer goede Whiplash als de fascistische Dirty Harry onder de drumleraars. Het zou een bekroning voor zijn carrière zijn.”

Beste vrouwelijke bijrol

Patricia Arquette (Boyhood) – Laura Dern (Wild) – Keira Knightley (The Imitation Game) – Emma Stone (Birdman) – Meryl Streep (Into the Woods)

“Streep heeft een abonnement bij de Academy en móest er dus bij. Het wordt haast een test. Ze wordt al genomineerd wanneer ze als boze heks in een Disneyprent opduikt. Als Streep volgend jaar een vuilniszak over haar hoofd trekt, kan ze nog steeds op een nominatie rekenen. She paid her dues, het is een uitstekende actrice. Laat haar voor de rest gerust. Het is wel leuk om Arquette en Dern hier nog een keer tegen te komen, maar voor de winst gok ik op Knightley. Al verdient Emma Stone het voor mij zeker ook, omdat ze voor het eerst bewijst dat ze echt kan acteren en niet alleen met haar groene piepers cute in een camera kan loeren.”

Beste niet-Engelstalige film

Ida (Polen/Denemarken) – Leviathan (Rusland) – Tangerines (Estland) – Wild Tales (Argentina) – Timbuktu (Mauretanië)

Leviathan.
Leviathan.© gf

“In deze categorie gaat het niet zozeer om de beste film. Het gebeurt zelfs zelden dat de beste films hierin worden opgenomen. Het gaat hier vaak om sympathy votes voor diegene die het best lobbyt. Het is bizar dat het Zweedse Turist en Gett (Israël) geen nominatie kregen, hoewel zij ook getipt werden. Ik verwacht een race tussen Ida en Leviathan. Die laatste zou een interessante keuze zijn, gezien het curieuze verhaal erachter. De film werd wel gefinancierd door het Russische Ministerie van Cultuur, maar ‎regisseur Andrey Zvyagintsev rekent op sarcastische wijze af met moedertje Rusland en vadertje Poetin. Als reactie daarop werd er gedreigd met het knippen van scènes, waardoor de regisseur het moeilijk kreeg om zijn film in eigen land uit te brengen. Uiteindelijk koos Rusland toch voor Leviathan als nationale inzending en het is dan nog prijs ook. Ik vraag met af Poetin hier (groen) mee lacht. Ida is een post-holocaust drama, wat het altijd goed doet in dit soort verkiezingen. Maar zoals verschillende Amerikaanse critici reeds opmerkten, had Deux jours, une nuit hier moeten bijzijn.” (JB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content