Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks

Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

Ook in de bioscoop blies Toots Thielemans zich met zijn mondharmonica de legende in. Zeven bekende soundtracks die door zijn karakteristieke blue notes worden gekleurd.

Midnight Cowboy (John Schlesinger, 1969)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks

In deze subculturele sixtiesklassieker zoomt de Britse regisseur John Schlesinger in op de schaduwkant van de Amerikaanse droom, met onvergetelijke rollen van Jon Voight, als de naïeve hillbilly die in New York als gigolo aan de slag gaat, en Dustin Hoffman, als de kreupele schooier die zijn would-be pooier wordt.

‘Ik had al naam gemaakt als harmonicaspeler. Ze kenden mij in het New Yorkse studiocircuit’, herinnert Toots zich, die op vraag van de vorig jaar overleden überfilmcomponist John Barry de klassiek geworden hoofdmelodie inspeelde. ‘ Midnight Cowboy heeft me veel media-aandacht bezorgd. Mensen vragen het nog altijd aan tijdens concerten.’ Het is ook een van de eerste voorbeelden van een succesvolle popdeun die Toots ook buiten het jazzwereldje beroemd maakte.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

The Getaway (Sam Peckinpah, 1972)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks
© gf

De grootste hit die Wild Bunch-beeldenstormer Sam Peckinpah ooit scoorde, is deze energieke actiethriller met cultheld Steve McQueen en diens toenmalige eega Ali MacGraw als het criminele koppel dat er na een reeks brutale hold-ups en spectaculaire achtervolgingen met een smak geld vandoor gaat.

‘Ik had net een week met Quincy Jones in Los Angeles gezeten en keerde terug naar mijn huis in New York’, legt Toots uit. ‘Toen ik thuiskwam, was het eerste wat mijn vrouw zei: “Quincy heeft gebeld. Neem het eerstvolgende vliegtuig naar LA. Hij heeft je nodig voor een soundtrack.” Eén dag studio volstond.’

Jones schreef en produceerde de muziek, met harmonicasolo’s van Toots en vocals van Don Elliott, in amper twee weken tijd, al vond Peckinpah de jazzy sound achteraf maar niks en liet hij in het vakblad Variety zelfs een advertentie publiceren met zijn excuses aan zijn huiscomponist Don Fielding, die hij op de valreep door Jones had vervangen.

Turks fruit (Paul Verhoeven, 1973)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks

In de moeder aller Hollandse schandaalhits – goed voor 3,8 miljoen lokale entrees en een Oscarnominatie – mag jonge, blonde god Rutger Hauer de liefdeszomer van zijn leven beleven met jonge, rosse godin Monique van de Ven. Tenminste: tot die laatste plots niets meer van hem moet weten, met een nieuwe louche vriend aanpapt en in het ziekenhuis belandt.

De nooit om functioneel en desnoods onfunctioneel naakt verlegen zittende Paul Verhoeven liet de soundtrack schrijven door cabaretpianist Rogier van Otterloo, die met deze Jan Wolkersverfilming zijn debuut als filmcomponist maakte en later ook de Verhoevenhits Keetje Tippel en Soldaat van Oranje op muziek zette. ‘Ik heb Turks fruit met veel plezier gespeeld’, aldus Toots. ‘Bovendien heeft die soundtrack me populair gemaakt in Nederland.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

The Sugarland Express (Steven Spielberg, 1974)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks
© gf

Steven Spielberg breekt helemaal door met deze op feiten gebaseerde, droogkomische roadmovie. Een jong whitetrashkoppel (Goldie Hawn en William Atherton) wil voorkomen dat zijn baby in een pleeggezin belandt en begint, met de flikken in het kielzog, aan een ontsnappingstocht door Texas. Spielberg doet voor het eerst een beroep op filmcomponist John Williams.

Hier laat Williams zijn typische strijk- en blaasorkesten nog achterwege en kiest hij voor een subtiele, romantische score met Thielemans op mondharmonica.’Vooraf repeteerde ik met Williams door de telefoon’, herinnert Toots zich. ‘Een mondharmonica kun je met één hand vasthouden terwijl je met de andere aan het telefoneren bent. Voor filmmuziek werk ik vaak zo. Als ik een idee heb, bel ik gewoon de componist op.’

Jean de Florette (Claude Berri, 1986)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks
© gf

In dit Franse kostuumdrama naar Marcel Pagnol geeft Gérard Depardieu kloek gestalte aan Jean de Florette, een stadsmens die een landgoed in de Provence erft maar daar al gauw in botsing komt met een inhalige herenboer. De film, tegelijk met de sequel Manon des Sources gedraaid, speelt zich af kort na de Eerste Wereldoorlog en blijkt zowel een kritisch als commercieel succes, met melancholische muziek van jazz- en popcomponist Jean-Claude Petit en quelques notes bleues van Toots. ‘Een voltreffer in de media, alleen had het weinig met jazz te maken’, aldus de ket.

The Wiz (Sidney Lumet, 1978)

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks
© gf

Lumet steekt The Wizard of Oz in een modern souljasje. Op de yellow brick road richting Oz herken je Diana Ross en Michael Jackson. De soundtrack, met hits als Ease On down the Road, You Can’t Win en A Brand New Day, is een combinatie van songs uit de originele musical en nieuwe nummers van Quincy Jones.

‘Ik weet dat ik daar geweest ben, ja’, relativeert Toots zijn bijdrage, hoewel zijn mondharmonica een prominente rol speelt in hoofdthema en ouverture. ‘Jaren later staat een film met Ross en Jackson goed op je cv, maar veel heb ik niet gedaan. Misschien hier en daar een piske. A little wee wee.’

Zware jongens (Robbe De Hert, 1984)

In hun eerste, licht demente filmvehikel worden Vlaanderens kolderkampioenen Gaston en Leo per abuis voor een crimineel duo aanzien, wat voor heel wat olijke strapatsen en nog meer gênante sitcom met klungelige flikken en geschifte gangsters zorgt. De Antwaarpse farce blijkt een hit in de bioscoop, maar tegelijk ook een dieptepunt in het oeuvre van Robbe de Hert. ‘Oei. Met Gaston en Leo. Ja, daar was ik niet alleen uitvoerder maar ook componist’, geeft Toots toe. ‘Ik ben niet beschaamd dat ik dat gemaakt heb, maar ik ben er ook niet trots op. Niet bepaald een hoogtepunt uit mijn carrière.’

Citizen Toots: de blue notes van Toots Thielemans in 7 bekende soundtracks
© gf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content