Blood Ties: “Het was even wennen aan de andere werkwijze” (Guillaume Canet)

De Franse acteur en regisseur Guillaume Canet, die met ‘Blood Ties’ zijn vierde langspeler ter wereld bracht, lichtte op het prestigieuze filmfestival van Cannes zijn keuze toe om een misdaadfilm te maken die zich focust op het Brooklyn van de jaren ’70. Dat staat te lezen op de officiële website van het filmfestival van Cannes.

Op het filmfestival van Cannes is ‘Blood Ties’ in première gegaan. De eerste Engelstalige film van Guillaume Canet, werd buiten competitie vertoond. In een bijhorende persconferentie lichtte Canet bepaalde keuzes toe en ook de cast sprak met de pers. Grote afwezigen waren Mila Kunis en onze landgenoot Matthias Schoenaerts. Amerikaanse remake

Guillaume Canet bezocht Cannes al eerder als acteur, maar wordt met zijn ‘Blood Ties’ nu ook voor de eerste keer als regisseur ontvangen. ‘Blood Ties’ gaat over twee broers in de jaren ’70 die elk een andere visie hebben op de wet en met elkaar in de strijd gaan over georganiseerde misdaad. De film is een remake van de Franse film ‘Les Liens du Sang’ uit 2008, al beweerde de entourage wel altijd dat ‘de film niet echt een remake is, want het verhaal is compleet anders en speelt zich ditmaal af in het Brooklyn van de jaren ’70.’

Indrukwekkende cast

Canet kon voor zijn film rekenen op een impressionante cast. Zo sprokkelde hij onder meer de charmante Franse actrice Marion Cotillard (‘Inception’, ‘Le Rouille et d’Os’) een verschijning maken, alsook Zoe Saldana (‘Star Trek Into Darkness’, ‘Avatar’), Clive Owen (‘Children of Men’), Billy Crudup (‘Big Fish’), de legendarische James Caan (‘The Godfather’, ‘Misery’), de Amerikaanse Mila Kunis (‘That 70’s Show’, ‘Black Swan’) en onze eigenste Matthias Schoenaerts.

Cinema die doet dromen

Canet, die eerder al ‘Tell No One’ en ‘Les Petits Mouchoirs’ regisseerde, heeft het op de persconferentie kort even over de totstandkoming van de film, en waarom hij de keuze maakte om die in Amerika -en dus voor de eerste keer in het Engels- te draaien. “Nadat “Tell No One’ een succes werd in Amerika, kreeg ik heel wat vraag om een Engelse film te maken. Ik was zeker vereerd en wou ergens wel zo’n film maken, maar het leek me niet juist om onder zo’n grote druk te werken. Dus sloeg ik het aanbod af, met in mijn achterhoofd het idee om ooit terug te komen met een eigen project waarover ik zelf de baas was”, aldus Canet. “Toen ik begon na te denken over het script van ‘Les Liens du Sang’ -waarin ik had geacteerd- wou ik dat vertalen naar het Brooklyn van de jaren ’70 om als het ware het type Amerikaanse cinema te creëren dat doet dromen, zoals het beginmateriaal van Scorsese en Sidney Lumet.”

Op de vraag welk gevoel New York bij hem oproept, antwoordt hij duidelijk: “Ik hou van de energie van New York. Iedereen is zo druk bezig, elektrisch bijna. Ik wou het New York van de jaren ’70 herontdekking, en heb erg veel research gedaan en honderden foto’s bekeken. Het viel me op hoeveel de stad veranderd is over de jaren. Het is vuiler geworden. Maar het trok me wel aan: de stad, de atmosfeer,…”

Eerste Engelstalige worp

Voor de prent stak Cannet de koppen samen met filmmaker James Gray, die eerder al ‘Two Lovers’ en ‘We Own the Night’ aan zijn palmares toevoegde. “Na de release van ‘Tell No One’ vroeg hij me om eens samen te zitten, en spraken we veel over de cinema en films,” zegt Canet. “Enkele maanden later, hier in Cannes, kwam ik Gray opnieuw tegen als jurylid. Ik vertelde hem over dit nieuwe idee, dit nieuwe avontuur avontuur, en zei dat ik een co-acteur zocht die veel wist over New York in de jaren ’70. Hij zei meteen dat hij daarvoor de perfecte man was, en we werkten enkele weken samen in Parijs en Los Angeles. Jammer genoeg begon Gray enkele maanden later aan een eigen nieuw script, waardoor ik voor het Engels beroep moest doen op andere vertalers en acteurs. Maar het lukte wel!”

Over hoe het precies was om in Amerika te filmen, liet Canet ook enkele woorden vallen. “Het was even wennen aan de andere werkwijze. Ik kon niet werken met de mensen waarmee ik normaal werk, dus moest ik het vertrouwen van de Amerikaanse technici beetje per beetje voor mij winnen. Want er zijn wel degelijk verschillen tussen daar filmen of in Frankrijk. Zo mocht ik me bijvoorbeeld nooit rechtstreeks richten tot de extra’s, want enkel de first assistent praatte daartegen. Al bij al vond ik het wel enorm plezierig om te werken met getalenteerde acteurs die erg gehoorzaam waren. En dat gaf me voldoende zelfvertrouwen.”

“Ik wil gerust nog twintig films maken met Guillaume’ Ook Marion Cotillard, die in het echte leven samen is met Canet en eerder al met hem in films speelde, is enthousiast over de samenwerking. ‘Ik vond het hemels om met Guillaume samen te werken in ‘Little White Lies’, en nu vond ik opnieuw diezelfde energie en fascinatie. Hij weet hoe je mensen moet behandelen: met respect en begrip. En voor de acteurs is dat een erg belangrijk aspect. “Ik zou gerust nog twintig films met hem kunnen maken”, aldus Cottilard.

De Franse actrice werd ook gevraagd naar het verschil in de manier van werken in Amerika en in Europa. “Elke ervaring is uniek. Zoeken voor verschillen tussen Amerika en Frankrijk, dat vind ik raar. Maar bij deze film zag ik de verschillen effectief voor het eerst. Er zijn heel wat technische verschillen, die je als regisseur waarschijnlijk nog meer ervaart dan als acteur.”

Verleiding en geweld

Aan Matthias Schoenaerts, die niet in Cannes aanwezig was, spendeerde Canet ook enkele minuten. ‘Ik heb Matthias leren kennen door zijn rol in ‘Bullhead’. Op een dag kwam ik hem tegen op een filmset, waar hij vriendelijk hallo tegen mij zei. Ik herkende hem natuurlijk niet. Maar dankzij Marion, die mij uitvoerig over haar samenwerking met Matthias (‘Le Rouille d’Os’) had verteld, werd ik erg benieuwd. En het is ook effectief zo: hij straalt bakken energie en charisma uit. Een soort mengeling van verleiding en geweld: dat is precies wat ik zocht, een zekere dualiteit”, zegt Canet. “Hij werkt extreem hard, en we waren allemaal ondersteboven van zijn perfecte Engelse accent. Ik ben toch wel teleurgesteld dat hij hier niet kan zijn wegens filmopnames in Londen. We hebben echt alles geprobeerd om hem naar hier te lokken.” (JD)