Beste Amerikaanse regisseur (ronde 1): Francis Ford Coppola vs. William Friedkin

In onze zoektocht naar de grootste, nog actieve Amerikaanse regisseur neemt Francis Ford Coppola het vandaag op tegen William Friedkin, met als ringmeester: Pierre Drouot, directeur-intendant van het Vlaams Audiovisueel Fonds.

‘De film You’re a Big Boy Now was mijn eerste echte kennismaking met het talent van Francis Ford Coppola. Die vroege film van hem maakte toen al enige indruk op mij als jonge student. Maar het was in de jaren zeventig dat hij echt grote films begon af te leveren. Met films als The Godfather, The Conversation en Apocalypse Now werd het al snel duidelijk waar de talenten van Coppola lagen. Wat hem als regisseur zo uitzonderlijk maakt is dat hij perfect het spanningsveld tussen het brengen van drama en hanteren van een stijl wist op te lossen. The Godfather is daar een zeer mooie illustratie van. Die film(s) gaan niet enkel over de maffia, maar ook over familie.

Coppola weet verhalend verschillende niveaus aan zijn films mee te geven. Op vlak van stijl heb je in zijn maffia-epos dan weer de donkere, obscure fotografie van Gordon Willis. Met The Conversation krijg je een complexe studie van paranoia, terwijl Apocalyps Now Vietnam gebruikt om waanzin te exploreren. Tegenwoordig volg ik het werk van Coppola niet echt meer op de voet. Er zijn andere regisseurs die me momenteel boeien, maar na het maken van Dracula was het niet veel soeps meer. Wat mijn favoriete film van Coppola is hangt af van dag tot dag.

William Friedkin is dan weer een geheel ander kaliber dan Coppola. Een lager, wel te verstaan. Friedkin heeft in mijn ogen dan ook geen meesterwerken afgeleverd. Hij is voor mij geen topregisseur, maar eerder een regisseur van een B-klasse. Friedkin is wel goed in het weergeven van bepaalde milieus, die hij een soort groezelig en sexy karakter weet mee te geven. Ik denk dan vooral aan Cruising, waarin Al Pacino undercover gaat in de gay scene van New York. Maar meer dan dat weet Friedkin voor mij niet te bewerkstelligen. The French Connection daarentegen is niet meer dan een avonturenfilm. In tegenstelling tot een Francis Ford Coppola weet hij niet diezelfde gelaagdheid te bereiken. Als ik Friedkins oeuvre moet bestempelen met een filmquote: “Frankly my dear, I don’t give a damn”.

Friedkin is een vakman binnen het Hollywoodsysteem. Die zijn ook nodig, maar evenaren wat Coppola heeft bereikt doet dat vakmanschap niet. Coppola graaft naar complexere en grotere thema’s dan Friedkin. Coppola heeft ware epossen afgeleverd. Denk bijvoorbeeld aan There Will Be Blood van Paul Thomas Anderson, een film die in draagkracht goed te vergelijken valt met een film als The Godfather. Beide ware Amerikaanse klassiekers. Voor mij is er dan ook maar weinig competitie tussen William Friedkin en Francis Ford Coppola.’

Het verdict volgens Pierre Drouot: Coppola is een tweesterrenrestaurant, terwijl Friedkin het equivalent van een hamburgertent is.

Winnaar: Francis Ford Coppola

Opgetekend door Jimmy Van der Velde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content