10 sequels die op zich lieten wachten

De film Ghostbusters 3 is een nachtmerrie voor de fans van de franchise. Er is al sprake van de sequel sinds 1990. In 2010 kwam er eindelijk schot in de zaak. Welke sequels stelden het geduld van de fans ook op de proef?

Door de jaren heen werden heel wat onwaarheden verspreid rond het al dan niet verschijnen van de film Ghostbuster 3. Zo wordt er al jaren verkondigd dat Bill Murray niet mee wil werken aan het project. Hij zou sequels haten en schrijver Harold Ramis zou acteur Ben Stiller verkiezen voor Ghostbuster 3. Gelukkig is dat niet allemaal even correct. Hoewel Murray inderdaad al jaren weigert te tekenen voor de derde Ghostbusters liet hij eerder deze maand in een interview met WGNtv uitschijnen dat niets is uitgesloten.

23 jaar is een wel erg lange wachttijd voor een vervolg op een film. Hieronder een lijstje van 10 andere sequels die het geduld van de fans enkele jaren op de proef stelden.


Star wars (1983) – The Phantom Menace (1999)
Duur: 16 jaar
Eind jaren ’70 en begin jaren ’80 werd George Lucas de grote held van de filmindustrie met de release van drie Star Wars films. Lucas stak zoveel van zichzelf in de originele trilogie dat hij achteraf volledig uitgeblust was. 16 jaar later was hij klaar om de serie af te maken. Mooi meegenomen was de technologische vooruitgang op het vlak van speciale effect sinds hij de oorspronkelijke trilogie maakte. In totaal brachten de zes films 4,3 miljard dollar op.

Chinatown (1974) – The Two Jakes (1990) Duur: 16 jaar
Roman Polanski’s Chinatown wordt één van de beste films van de jaren ’70 genoemd. In de jaren ’80 werden plannen gemaakt voor het vervolg ‘The Two Jakes’ met Jack Nicholson en Robert Evans in de hoofdrol. Door meningsverschillen tussen Screenwriter Robert Towne en de acteurs, werd het project voor vijf jaar op ijs gelegd. Uiteindelijk bracht Nicholson de film terug tot leven en kroop hij zelf in de regiestoel. Opmerkelijk was dat studio Paramount dat jaar ook The Godfather Part III uitbracht die eveneens 16 jaar in de maak was…

Indiana Jones and the Last Crusade (1989) – Indiana Jones and the kingdom of the Crystal Skull (2008) Duur: 19 jaar
De razend populaire avonturenreeks van regisseur Steven Spielberg en producer George Lucas had het beter bij een trilogie gehouden. Terwijl fans het vierde deel over de zelfredzame professor archeologie graag zagen komen, viel het resultaat toch wat tegen. Ondanks tegenslagende kritieken bracht de sequel een kleine 800 miljoen dollar op.

The Last Picture Show (1971) – Texasville (1990)
Duur: 19 jaar
De reden voor Texasville? Wel, Peter Bogdanovich had dringend een succes nodig na een reeks van flops. Als Bogdanovich met het vervolg op zijn succesfilm ‘The Last Picture Show’ een nieuwe weg wilde inslaan, is hij zeker en vast niet in zijn opzet geslaagd. Texasville werd door Rolling Stone een trage aflevering van ‘Dallas’ genoemd en de Washington Post noemde hem zelfs de slechtste film van het jaar.

Rambo 3 (1988) – Rambo (2008) Duur: 20 jaar
In 2006 kende de release van Sylvester Stallone’s Rocky Balboa een erg goede ontvangst door de critici. Als Rocky na al die jaren nog kan scoren, dan kan Rambo dat ook dacht Stallone waarschijnlijk. Wel, ‘The Italian Stallion’ vergiste zich. Tijdens de schokgolven na 9/11 werd er geroddeld over een Rambo die het zou opnemen tegen Osama Bin Laden, maar dat lag politiek gezien wellicht iets te gevoelig want er kwam ook niets meer van in huis.

http://www.youtube.com/watch?v=OI0kenxkoNg

Psycho (1960) – Psycho 2 (1983) Duur: 23 jaar
Er zijn weinig films die personages even legendarisch maakten dan Psycho deed voor Norman Bates en Janet Leigh. De naam Bates werd na 1960 bijna onlosmakend gekoppeld aan psychopathische trekken en de douchescène van Janet Leigh werd keer op keer gebruikt in andere films. Richard Franklin nam de ondankbare taak op zich om Hitchcock te vervangen als regisseur van Psycho 2. De sequel, die meer een satire was en de spot dreef met horrorfilms, werd voorzichtig goed bevonden. Als men negatief was, dan werd er toch nog duidelijk bij verteld dat het makkelijk erger kon.

Carrie (1976) – Carrie 2: The rage (1999)
Duur: 23 jaar
Stephen King zou wel eens de meest gepubliceerde man ter wereld kunnen zijn maar ‘Carrie’ was zijn eerste roman. Carrie is een telekinetisch meisje dat zwaar gepest wordt op school. Voor aanvang van het schoolbal, lijken de zaken wat beter te gaan voor haar maar ‘Prom’ werd net het hoogtepunt van haar vele vernederingen. Als slachtoffer van uit de hand gelopen pesterijen wordt ze blind van woede en neemt ze wraak op alles en iedereen. ‘Carrie’ werd een groot succes en steun voor vele buitenbeentjes tijdens de zware jaren van High School. De sequel, die rond Carrie’s halfzus draait, is meer een remake dan een sequel en werd net om die reden door vele critici niet gesmaakt.

Wall Street (1987) – Wall Street: Money Never Sleeps (2010) Duur: 23 jaar
Oliver Stone heeft het vreemde talent om de releases van zijn Wall Street films perfect te timen. Deel 1 verscheen nauwelijks twee maanden na ‘Black Monday’, de beurs crash van ’87, terwijl deel 2 midden in de zware kredietcrisis verscheen. Michael Douglas vertolkte met plezier opnieuw Gordon Gekko, de Wall Street magnaat waarvoor hij een Oscar won. Wall Street: Money Never Sleeps heeft haar gebreken maar is tegelijk wel de uitzondering op de regel dat sequels niet deugen.

The Hustler (1961) – The Color of Money (1986) Duur: 25 jaar
Wat Shia Labeouf is voor ‘Wall Street: Money Never Sleeps’, is Tom Cruise voor ‘The Color of Money’. De media aandacht voor Cruise na ‘Top Gun’ deed ‘The Color of Money’ zeker geen kwaad in de Box-Office. Critici zijn het er onverdeeld over eens dat de sequel van het pool drama, geregisseerd door visionair Martin Scorsese, niet kan tippen aan het origineel. Toch slaagt Scorsese erin, zoals het hem betaamt, om een prachtig staaltje filmwerk neer te zetten. Na enkel genomineerd te zijn voor beste acteur in ‘The Hustler’, kreeg Paul Newman voor ‘The Color of Money’ dan toch zijn beeldje.

Tron (1982) – Tron Legacy (2010) Duur: 28 jaar
Tron was een van de eerste films die computergestuurde speciale effects gebruikte. De futuristische actiefilm werd geprezen voor de speciale effects maar afgekraakt op verhaallijn en ontwikkeling van personages (character development). En laat dat nu net dezelfde kritiek zijn op het vervolg, ‘Tron Legacy’. In tegenstelling tot het origineel was ‘Tron Legacy’ wel een groot succes aan de kassa en dat kan liggen aan zowel de bevallige Olivia Wilde en de enorm populaire Jeff Bridges, als aan het talent van Daft Punk die de soundtrack maakte.

(JG)