Coen-klassieker ‘Fargo’ wordt 20 jaar: vier dingen die u er mogelijk nog niet over wist

© DR

U kent ongetwijfeld de gelijknamigemisdaadserie van FX Networks, maar de enige Fargo die er werkelijk toe doet, is natuurlijk de cultfilm van de gebroeders Coen, die precies twintig jaar geleden op het witte doek debuteerde. Vier dingen die u mogelijk niet over de film wist.

Inspired by true events?

De originele film vertelt het verhaal van de meelijwekkende autoverkoper Jerry Lundegaard uit Fargo, die de radeloze beslissing neemt zijn vrouw te laten ontvoeren, om op die manier geld los te wrikken van zijn rijke schoonvader. Hiervoor neemt Lundegaard twee naargeestige figuren in dienst, die er alles aan doen om de ruil tot een goed einde te brengen, met alle gevolgen vandien.

Het stadje Fargo mag dan echt bestaan in Noord-Dakota, en de regisseurs laten schaamteloos doorschemeren dat de film gebaseerd is op ware feiten, toch is niets minder waar. Volgens een urban legend waren sommigen zelfs zo overtuigd van het verhaal dat ze werkelijk op zoek gingen naar een verborgen geldkoffertje in de sneeuw.

Toch is niet alles fictie in Fargo. Joel Coen en Ethan Coen gaven eerder toe dat de scène met de houtversnipperaar geïnspireerd was op de rechtszaak uit 1986 rond Helle Crafts, een stewardesse uit Connecticut die verdween nadat ze de echtscheiding aanvroeg met haar man. De politie vond enkele aanwijzingen na een huiszoeking, zoals aankoopbonnen voor nieuwe lakens, een nieuwe diepvries, een nieuwe kettingzaag én een huurbewijs voor een houtversnipperaar. Een lokale agent knoopte een en ander aan elkaar en liet de omgeving uitkammen. Het duurde niet lang vooraleer de politie 85 gram aan verhakselde menselijke resten vond.

Trekpleister Minnesota

Aanvankelijk werd de film opgenomen in Noord-Dakota, maar omwille van de hoge temperaturen in de regio, zagen de Coens zich genoodzaakt om uit te wijken. Ze keerden terug naar hun geboorteplaats Minnesota – beide broers zijn verwekt in St. Louis Park, een buitenwijk van Minneapolis. De prent zorgde voor een opmars van nieuwsgierige toeristen, die zelf de sfeer van de film wilden opsnuiven in de oorspronkelijke setting. Fargo zette als het ware Minnesota op de kaart, een staat die voordien enkel bekend stond om haar vreemde dialect en koude temperaturen.

Door de jaren heen zijn de meeste aan de film gelinkte bezienswaardigen in Minnesota weliswaar verdwenen. Wel heeft het Fargo-Moorhead-bezoekerscentrum een echte attractie gemaakt van de originele houtversnipperaar uit de film. In het stadje Fargo kunnen bezoekers nu poseren met het onorthodoxe moordwapen en naar huis gaan met filmsouvenirs, waaronder een plastieken been.

Overtuiging is sleutel

Niet alleen het publiek was erg overtuigd van Fargo. Toen William H. Macy het script las, had hij er alles voor over om de rol te kunnen spelen van Lundegaard. Omdat hij geen antwoord kreeg na zijn inlezingen, vloog de acteur zelfs naar New York om de Coens hoogstpersoonlijk af te dreigen. Dat was natuurlijk als grap bedoeld, maar Macy werd er wel voor beloond.

Anderen moesten minder moeite doen voor een rol. Zo was het personage Carl Showalter, een van de ontvoerders, specifiek geschreven voor Steve Buscemi. Collega-acteur Peter Stormare – die de tweede kidnapper speelt – kreeg opnieuw de kans van de Coens om mee te spelen in een van hun films, nadat hij zes jaar eerder een rol in de film Miller’s Crossing had geweigerd.

Frances McDormand kreeg de rol van politieagente Marge Gunderson toegewezen door haar man Joel Coen. Aanvankelijk zag ze dat niet echt zitten, maar McDormand was nadien ongetwijfeld blij met haar keuze: haar innemende vertolking resulteerde in een Oscar voor beste actrice. Het is de enige Academy Award die McDormand ooit won.

Geen fan van de serie

Fargo kon op zo veel belangstelling rekenen dat er uiteindelijk een tv-adaptatie van gemaakt werd, in 2014. Schrijver Noah Hawley baseerde zich erg losjes op het originele verhaal. Veel concrete gelijkenissen zijn er, op de setting en het genre na, niet. De Coens waren niet geïnteresseerd in het hele tv-gebeuren – ze zijn sowieso geen televisiefans, maar konden moeilijk weigeren omdat ze de rechten op Fargo niet bezitten.

(JG)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content