De Kinky & Cosy Experience is de enige grappige activiteit voor een breed publiek op het festival van Angoulême. Daardoor herstelt de Vlaamse auteur Nix het evenwicht op een nogal serieuze en artistieke editie. Een internationale tour wordt voorbereid.
Een tentoonstelling kun je de Kinky & Cosy Experience niet noemen. Bezoekers worden in groep een ruimte binnengeleid. Affiches waarschuwen dat ongehoorzame elementen zonder verwijl naar Guantanamo worden gestuurd. Via een animatiefilm leggen Kinky en Cosy uit dat durf noodzakelijk is om iets uit het leven te halen. Daartoe worden bezoekers gebrainwasht in de trommel van een wasmachine.
In een volgende ruimte wordt het effect van de brainwashing gecontroleerd via een grappige multiplechoicetest. Iedere bezoeker krijgt een kastje met drukknoppen om individueel op de vragen te kunnen antwoorden. Het decor toont ouderwetse computerschermen en raadselachtige drukknoppen en lichtjes.
De derde ruimte lijkt nog het meest op een lunapark op de kermis. De pas gebrainwashte bezoekers moeten in een computerspel zo veel mogelijk ongezond voedsel verzamelen en vooral het fruit en oneetbaar materiaal vermijden.
Daarna valt het automatische verloop van de tentoonstelling stil. De bezoeker staat plots in een fel verlicht politiekantoor. Op een scherm dat op het enige bureau staat, loopt een serie animatiefilms van Kinky & Cosy. Het decor zit hier vol grappige details, zoals een absurde dagindeling van de agenten, een glazen deur waardoor een plassende agent zichtbaar wordt en een proces-verbaal dat tegen Kinky & Cosy is opgemaakt.
Bij het naar buiten gaan kan de bezoeker een exemplaar meenemen van het zogenaamd 500ste nummer van het Kinky & Cosy Magazine, een klassiek striptijdschrift waarin naast absurde redactionele pagina’s en een interview met Nix het werk van een reeks andere Vlaamse auteurs wordt getoond. In de inhoudsopgave zijn namen te vinden als Reinhart (Hunker Bunker), Bart Schoofs, Simon Spruyt, Judith Vanistendael, Serge Baeken, Luc Cromheecke met Laurent Letzer maar ook minder bekende en jongere auteurs als Floris De Smedt, Ben De Wever, Charlotte Dumortier en Peter Moerenhout. De verwijzing naar een blad als Spirou is duidelijk. Het humoristische perfectionisme van de tentoonstelling zit ook in het blad, al wordt de sfeer wat doorbroken door het interview en de twee pagina’s van een serieus vervolgverhaal door Simon Spruyt.
Alle deelnemers aan het magazine worden ook opgelijst in een eregalerij aan de muur. Per auteur is een profiel, een proces-verbaal, een in beslag genomen voorwerp en een originele pagina te zien. In de allerlaatste ruimte kan de bezoeker foto’s nemen als Kinky, Cosy of enkele andere personages door zijn hoofd door een opening in een decor te steken.
De tentoonstelling is het resultaat van een ongewone samenwerking tussen het Vlaams Fonds voor de Letteren, uitgeverij Le Lombard en het festival van Angoulême, met een belangrijke financiële inbreng van alle partijen. Het is gemakkelijk te zien waarom dit een dure aangelegenheid is, want alles is tot in de puntjes afgewerkt. Het is dan ook begrijpelijk dat er pogingen worden ondernomen om de Kinky & Cosy Experience te laten reizen. Ze zal al zeker te zien zijn op het festival van Napels. Over andere locaties wordt nog onderhandeld. Normaal gezien moet ze later ook in België te zien zijn.
De Kinky & Cosy Experience is het tweede Vlaamse evenement in Angoulême waarbij een in Frankrijk bekende Vlaming wordt gevraagd om collega’s bij het Franse publiek te introduceren. Ze kon niet meer verschillend zijn van La Boîte à Gand, de groepstentoonstelling onder curatorschap van Brecht Evens in 2013. Evens imiteerde een kunstgalerij om het werk van bevriende auteurs voor te stellen. Nix kiest resoluut voor de populaire invalshoek, maar doet dat met veel bravoure en enthousiasme. Een en ander heeft als gevolg dat Kinky en Cosy zelf veel meer aandacht wegkapen ten opzichte van de andere Vlaamse auteurs dan Evens’ werk twee jaar geleden deed, maar de timing van de Kinky & Cosy Experience kon moeilijk beter.
De grote meerderheid van de tentoonstellingen op deze editie van het festival zijn nogal serieus opgevat. Ook al konden tentoonstellingen over Casper en Hobbes of de Moemins potentieel als een groot publieksevenement geconcipieerd zijn, de artistiek verantwoorde aanpak overheerst in de praktijk. Daardoor knoopt de Kinky & Cosy Experience als enige echt aan met het plezier van de humorstrip, een genre dat traditioneel op dit soort festivals wat onderbelicht blijft.
Gert Meesters
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier