Strip ‘De Walvisvaarder’ van Matthieu Bonhomme

Eindelijk: nog eens een meeslepende jeugdstrip. Maak kennis met de wees Esteban, een Vuurlandse indiaan die harpoenier op een walvisvaarder wil worden.

Kinderen kunnen best kwaliteit onderscheiden. De manier waarop series als Alleen en Mooie navels zonder noemenswaardige reclame hun weg vinden naar een steeds grotere groep lezers bewijst dat. Matthieu Bonhomme – in Frankrijk bejubeld, bij ons vooral bekend van Heer der dolende zielen – neemt zijn jonge publiek dan ook au sérieux. Het personage dat zijn naam aan de reeks Esteban verleent, is twaalf jaar. Dat is een van de weinige aanwijzingen die je krijgt dat het verhaal vooral voor jongeren is bedoeld.

In de openingsscène ontkomt Esteban ternauwernood aan een bende indianenmoordenaars. Heel zijn stam sneuvelt. Het is niet bepaald de zachtaardige inhoud die je van een kinderstrip verwacht, maar het verklaart wel waarom een twaalfjarige zijn geboortegrond achter zich laat om elders zijn geluk te beproeven. In de rest van de strip blijkt hoe grondig Bonhomme thuis is in de Zuid-Amerikaanse walvisvaart van de voorlaatste eeuwwisseling. Gedetailleerde afbeeldingen van schepen, landschappen en dieren dragen bij tot een overtuigende maritieme sfeer. De grafiek doet heel levendig aan doordat vette potloodstreken textuur en schaduwen toevoegen aan de geïnkte tekeningen.

Hoewel Bonhomme al van kindsbeen af gefascineerd is door de indianen in Vuurland, was hij aanvankelijk bang dat zijn walvisverhaal nog te veel zou lijken op Moby Dick, niet toevallig een van zijn favoriete boeken. Toch is zijn relaas over een moedig baasje dat in één zeilreis opklimt van dekzwabber tot harpoenier evenzeer verwant aan Christophe Blains Isaac de piraat of aan Stevensons Schateiland. Het heldhaftige succes van de jonge Esteban komt wat ons betreft wat te vroeg, maar wij zijn dan ook geen twaalf meer. Al drie albums extra liggen klaar voor vertaling.

Gert Meesters