Recensie ‘Asterix bij de Picten’: Broeva haro voor Uderzo

Scenarist Ferri en tekenaar Conrad restaureren Asterix min of meer met het Schotse avontuur.

In onze bespreking van het rampzalige album Het geheime wapen, de laatste echte Asterix tot nu toe, waren we er al van overtuigd: Albert Uderzo, de legendarische tekenaar van de Galliër, kon zich beter wijden aan zijn Ferrariverzameling dan aan zijn stripreeks. Acht jaar later — de man is op zijn 86e niet meer van de snelste, behalve op de weg dan — nam hij dat advies ter harte en droeg hij zijn helden over aan Jean-Yves Ferri, scenarist van onder andere Terug op aarde, en Didier Conrad, tekenaar van De onnoembaren en Marsu Kids. Om er maar meteen geen twijfel over te laten bestaan: de twee vijftigers brengen het er stukken beter van af dan Uderzo zelf, maar dat was dan ook niet zo moeilijk.

In het Schotse avontuur van Asterix is vooral de humor er sterk op vooruitgegaan. De droge kwinkslagen en woordspelingen van Ferri hebben ons geregeld hardop laten grinniken, wat al met al zelden gebeurt bij een strip. Bij een Franse editie had het aantal lachsalvo’s waarschijnlijk nog hoger gelegen, want hier en daar voel je dat de vertaler zich in bochten moet wringen om ook in het Nederlands een beetje grappig uit de hoek te komen. Toch is Asterix bij de Picten zeker de grappigste in de reeks sinds Asterix en de Belgen uit 1979. Het verhaal dat aanleiding geeft tot de humor, is een sprookjesachtige romance die wordt gedwarsboomd door een clanoorlog. De afwikkeling van die intrige bestaat echter wat te veel uit kunstgrepen om Asterix waard te zijn. Ferri flirt met een parodie door te vaak te steunen op onwaarschijnlijke toevalligheden. Tekenaar Conrad had niet de makkelijkste taak. Hij werd bijzonder laat bij dit album betrokken en moest zich bijgevolg erg haasten om de deadline te halen. Bovendien was Uderzo erg kritisch. Niettemin is in dit album weinig te merken van enige grafische problemen. Je ziet weliswaar dat een andere tekenaar aan het werk is geweest, maar de sfeer van de serie blijft bewaard. Overnames zoals deze horen thuis in de categorie ‘verdienstelijke restauratie’.

Gert Meesters