‘Met mijn Koreaanse vriendinnen maak je beter geen ruzie’: 3 vragen aan striptekenaar Mark Hendriks

Bij een nieuw boek van Amsterdammer Mark Hendriks staan sommige dingen vooraf al vast. Zo verwondert het niet dat Octopus een dikke strip in zwart-wit is die zich afspeelt in Azië en een vrouwelijk hoofdpersonage heeft. En toch is Octopus verrassend.

1. Octopus speelt zich af in Korea. Waarom altijd weer Azië?

Mark Hendriks: Dat heeft met vrienden te maken. Toen ik vijfentwintig jaar geleden mijn eerste Tomoyo-verhaal maakte, wist ik niets over Azië. Ik kende alleen de gebruikelijke clichés: sushi, samoerais, noem maar op. Zonder het te beseffen, tekende ik een Chinees hoedje op een Japanse figuur. Ondertussen heb ik veel Aziatische vrienden en heb ik veel geleerd over die landen en culturen. Niet alleen uit boeken of van het internet, maar ook door erheen te gaan. Ik merkte al snel dat de realiteit niet overeenstemt met het romantische beeld dat we in het Westen vaak hebben over het Oosten. Bij ons denken mensen bijvoorbeeld dat Koreanen hond eten, maar volgens mijn Koreaanse informanten gaat het alleen om wat vreemde mannen die hopen zo hun potentie op te krikken. In Azië is men trouwens veel minder spiritueel dan Europeanen denken. Aziaten zijn in Amsterdam altijd verwonderd over de boeddha’s in coffeeshops, alsof drugs en boeddhisme samen horen. Als er íéts verboden is in Tibet, dan zijn het wel verdovende middelen.

2. De strip valt op door de meanderende scènes en heel uiteenlopende verhaallijnen. Is het verhaal tijdens het tekenen ontstaan?

Hendriks: Als tegenwicht voor mijn vorige boek, het veel meer gedocumenteerde Tibet, wilde ik een raar verhaal maken, dat louter op fantasie was gestoeld. Dus groeide Octopus al doende. Het bleek wel moeilijk om alle verhaallijnen te laten samenkomen. Ik zat met acht losse eindjes, als de tentakels van een octopus. Waanzin was dat.

3. Je vrouwelijke hoofdpersonages zien er meestal hetzelfde uit, ook al spelen je boeken zich af in verschillende landen en tijdperken. Waarom?

Hendriks: Voor de veiligheid, denk ik. Zo is er tenminste al één figuur die ik beheers, die ik makkelijk op het blad krijg. Om dezelfde reden heeft ze ook een aantal basiskaraktertrekken. Afhankelijk van het verhaal kan ik haar dan een beetje aanpassen. In sommige verhalen is ze bijvoorbeeld passiever dan in andere. In Octopus is ze Koreaans koppig. Ik weet niet of alle Koreanen zo zijn, maar met mijn Koreaanse vriendinnen maak je beter geen ruzie. Ze kunnen ontzettend fel zijn. Ik heb een van hen ooit geconfronteerd met ons westerse vooroordeel dat Aziatische vrouwen volgzaam zijn. Ze lachte me in het gezicht uit.