Knack op de Boekenbeurs: ‘Een week in een boekhandel bivakkeren voor het personeel je opmerkt’

© Michiel Leen

Tijdens de Boekenbeurs praten journalisten van Knack, Knack Weekend en Knack Focus elke dag over hun favoriete boeken op Knack.be. Vandaag: Roderik Six, auteur en boekenjournalist voor Knack en Knack Focus.

Roderik Six (°1979)

Recentste werk

Val (2016)

Bekend van

Zijn duistere boeken. Zijn gesmaakte bijdragen voor Knack en Knack Focus.

Favoriete boek ooit: Létranger (Albert Camus)

‘Je kunt er zoveel opnoemen – Het leven, een gebruiksaanwijzing van Georges Perec of De gedaanteverwisseling van Franz Kafka – maar ik merk dat ik regelmatig terugdenk aan L’étranger van Camus, een boek dat ik voor het eerst las in het middelbaar. Toen kreeg ik les van Monsieur LeChat, een koddige man die beter Frans dan Nederlands sprak en elke dag tien nieuwe lemma’s uit Le Petit Robert in zijn hoofd hamerde. Zonder pardon moesten we fragmenten van Descartes, Yourcenar en Sartre lezen, en een boek naar keuze uit een zeer korte lijst.

‘Nog steeds voel ik mijn brein knetteren wanneer ik Camus’ openingszin lees: ‘Aujourd’hui maman est morte. Ou peut-être hier, je ne sais pas.’ Een zin als een bliksemflits – het hele boek baadt overigens in een soort eeuwig zonlicht. Hoofdpersonage Meursault rokend op zijn balkon in de avondzon, zwetend naast de kist van zijn moeder, op het strand in de zinderende hitte, in de rechtszaal waar het zonlicht zich niet laat verjagen door loom draaiende ventilatoren – altijd dat licht dat genadeloos de menselijke conditie beschijnt.

‘Ook van zijn heldere essay over de zelfmoord, De mythe van Sisyphus, heb ik veel opgestoken. Telkens voel ik me gesterkt als ik het herlees, weerbaarder, minder alleen. Misschien is dat de troost van literatuur: dat je vriendschap voelt met mensen die je nooit gekend hebt.’

Favoriete boek van de afgelopen vijf jaar: Huid (Russell Banks)

‘Dat is een twijfelgeval. Zelfs wie terugdeinst voor de vrolijke misantropie van Michel Houellebecq moet De kaart en het gebied lezen omdat het zijn warmste – of beter gezegd, minst koude – boek is. Hij neemt de kunstwereld en zichzelf op een grandioze én ontroerende wijze op de hak. Maar dat is in 2010 verschenen, althans in het Frans, dus moet ik voor Lost Memory of Skin van Russell Banks kiezen. Het werd vertaald als Huid, maar kreeg hier nooit de erkenning die het verdiende.

Banks volgt een puberjongen die door zijn (onterechte?) veroordeling als pederast niet meer in de buurt van kinderen mag komen en dus als een paria onder een brug gaat wonen, samen met zijn leguaan, in een geïmproviseerd kampement met medeveroordeelden. Hij krijgt onverwacht hulp van een professor, maar ook die worstelt met demonen. Het woord ‘hartverscheurend’ lijkt gereserveerd voor soaps, maar hier is het absoluut op zijn plaats. Een boek dat snijdt. Zie trouwens ook Een honger van Jamal Ouariachi, nog zo’n magistrale klepper met dezelfde thematiek.’

Favoriete boekhandel

In Gent is een lezer die in het centrum woont gezegend met Het Paard van Troje. De pendelaar kan bij elke gemiste trein terecht bij De Limerick, parel van een winkel vlakbij het Centraal Station. Niet echt een winkel, maar wel een must voor elke boekenfreak: Le Bal Infernal aan de Vrijdagsmarkt. Ga er eens binnen en je zult begrijpen waarom.

Mocht ik in Mechelen wonen dan woonde ik in De Zondvloed. Daar staan zoveel boeken dat je er met gemak een week kunt bivakkeren voor het personeel je opmerkt.

In Amsterdam zit ik vaak in The American Bookstore, een duffe naam maar een droom voor wie van Engelstalige literatuur houdt. En strips, en non-fictie, en atlassen, en fotoboeken, en thrillers, en poëzie.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content