Journalist Joost Devriesere debuteert als romancier: ‘Nee, ik heb nooit iemands piemel afgesneden’

© Wouter Van Vaerenbergh

Knack Focus-journalist Joost Devriesere brengt zijn eerste roman, Pest, uit. ‘Als je ziet hoe uitgeput onze planeet aan het raken is, zou een grote afrekening zoals in Pest inderdaad wel op haar plaats zijn.’

Je boek bestaat uit op zich staande verhalen die door een groot kaderverhaal bij elkaar worden gehouden. Waarom die vorm?

Joost Devriesere: Ik heb die ontleend aan World War Z, An Oral History of the Zombie War, een van de beste satires ooit, geschreven door Max Brooks, de zoon van regisseur Mel Brooks. Dat boek bestaat uit een lange reeks korte interviews waarin mensen na het winnen van de oorlog tegen de zombies vertellen over wat er toen is gebeurd. De roman die ik aanvankelijk wilde schrijven, ging ook zo opgebouwd zijn, en het zou ook over monsters gaan, maar gelukkig heeft mijn uitgever me dat uit het hoofd kunnen praten. De monsters in Pest zijn creaturen die onderhuids voor dreiging zorgen. In feite ben ik vooral een filmmens. Aan boeken kom ik niet zo vaak toe. Misschien zullen alleen de nerds het zien, maar soms parafraseer ik hele zinnen uit films. Toevallig zijn er daar twee met Kevin Spacey bij, maar daar bedoel ik dus niets mee. (lacht)

In feite ben ik vooral een filmmens

Debuten zijn altijd autobiografisch. Pest ook?

Devriesere: Ik had me voorgenomen een strikt niet-autobiografisch boek te schrijven, maar eerst onbewust, en later heel erg bewust, zijn er toch persoonlijke zaken in geslopen. Niet dat ik ooit een man zijn piemel heb afgesneden, natuurlijk, ook al verdienen sommigen dat misschien wel. Nee, het gaat om subtielere details. Zo draag ik Pest op aan mijn gestorven vader en staat er naar het einde toe een sterfscène van een oude man in. Mijn vader is natuurlijk die man niet, maar de gevoelens zijn echt.

Heeft onze wereld niet af en toe nood aan een rondje slapen?

Devriesere: Als je ziet hoe uitgeput onze planeet aan het raken is door te veel mensen of verkeerde mensen, zou een grote afrekening zoals in Pest inderdaad wel op haar plaats zijn. Misschien zouden we dan alleen met degenen die het wel goed menen verder kunnen. Over wat ik zelf zou doen mocht zoiets gebeuren heb ik nooit nagedacht. Wellicht zou ik gewoon het huis van een vriend met een gigantische filmcollectie binnendringen en er de kasten leegmaken. Ik ben een eenvoudig man op dat gebied.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content