Persis Bekkering

1. Het heldendom van Igor lijkt uit zijn authenticiteit te bestaan, zijn volledige overgave aan zijn talent. Is authenticiteit de nieuwe heilige graal? Of wilde je vooral aantonen dat je helemaal klaar bent met de plaag der ironie?

Persis Bekkering: Voor mij gaat Igors heldendom niet zozeer over authenticiteit, hoewel het waar is dat hij zich zo overgeeft aan waar hij ook maar mee bezig is dat er voor ironie geen plaats is – tenminste, niet als levenshouding, wel als hulpmiddel of strategie. Ik zie Igor eerder als iemand die alles wat hij doet perfect moet doen. Hij kan niet falen. Perfectie is zijn obsessie, hij streeft ze na alsof de dood hem op de hielen zit. Het is dus niet de liefde voor de muziek die hem drijft, zoals bij zijn vriend Adrian. Adrian is in die zin authentieker.

2. Igor mag dan wel over meerdere talenten beschikken, hij mankeert telkens bezieling. Perfectie is niet voldoende om tot goede kunst te komen?

Bekkering: Dat is precies de vraag waarmee mijn roman begon. Hoe verhouden perfectie en kunst zich tot elkaar? Perfectie is belangrijk, zeker in de muziek, maar uiteindelijk is er iets anders nodig waardoor we muziek als grote kunst herkennen – en dat is niet de imperfectie, dat zou te simpel zijn. Dezelfde vraag stel ik ook aan andere kunstvormen. Dat waaiert uit naar de vraag of we ook anders over kunst kunnen denken dan in termen van kwaliteit (‘je beste werk tot nu toe’, ‘de tien grootste talenten van de nieuwe generatie’). Ten diepste gaat kunst niet over wie de beste is of de grootste. Maar waarover dan wel? Ik weet het nog steeds niet.

3. Is er een talent waarover je zelf zou willen beschikken? En zo ja, wat zou je ervoor overhebben?

Bekkering: Schrijven. Ik heb mijn eerste roman geschreven en ik ben er blij mee, maar dit is pas het begin. Ik wil beter worden, meer gefocust vooral – ik verspil veel te veel tijd aan andere dingen. Ik hoop steeds meer bijzaken in mijn leven te kunnen laten vallen zodat schrijven centraal kan staan. Dat heeft een prijs: precariteit. Ik heb geen zekerheden in het leven. Ik woon op een kleine kamer in een gedeeld appartement, heb geen pensioen, en ik weet niet of ik over een maand de huur kan betalen.