Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Vonkte het in zijn vorige films In Bruges en Seven Psychopaths slechts bij momenten, dan doet Martin McDonagh het in zijn nieuwste twee uur branden van venijn. Dat hij een scherpe, in sarcasme gedrenkte dialoog en een personage met een hoek af kan vijlen, dat wisten we al, maar nu gooit de Britse Ier ook emotioneel dooraderd drama in de genremix en toont hij zich een regisseur met gevoel voor sfeer, ritme en ruimte. Alles begint wanneer Mildred Hayes (Frances McDormand in Oscarvorm) drie reclamepanelen afhuurt met daarop een niet mis te verstane sneer richting het lokale politiekorps. Die heeft, zes maanden na de moord op haar dochter, nog steeds geen idee wie de dader is. Het is het startschot voor een pekzwarte film die kolkt van bloed, zweet en tranen en bevolkt blijkt door een bonte roedel personages – Sam Rockwell als dommige white-trashflik, Woody Harrelson als terminale korpsoverste, Peter Dinklage als dwerg op vrijersvoeten – waar zelfs de broers Coen jaloers op zouden zijn.