Christophe bell

© © Thomas Sweertvaegher / gf

1 Wanneer wist je dat je over de dood van je vriend Mattias een boek moest schrijven?

CHRISTOPHE BELL: Toen het bijna klaar was. Dat kan raar klinken, maar zo is het echt gegaan. Ik heb drie, vier jaar lang – tot vorig jaar maart – stukjes geschreven, soms maar een paar zinnen, vaak op bierkaartjes omdat ik in cafés werk en ondertussen studeer. Ik had helemaal niet de ambitie om schrijver te worden. Ik las toen alleen Jeroen Brouwers en allicht heeft dat me sterk beïnvloed, vooral Bezonken rood dan. Dat boek heeft geen echte plot, alsof Brouwers zomaar wat dingen heeft opgeschreven, maar uiteindelijk vormt het wel een geheel. Door die roman te lezen, wist ik dat die vorm mogelijk was. Dus besliste ik vorig jaar om er een begin en een einde aan te schrijven, een beetje op vraag van een vriendin die voor een uitgeverij werkt.

2 Is het boek een ode aan een verloren vriend, of eerder aan een verloren tijd?

BELL: Gaandeweg ben ik gaan inzien dat er wel degelijk een lijn in mijn schrijven zit. Al mijn tekstjes gaan over vroeger. Van de herinneringen aan de scouts tot die aan de studententijd iets later, allemaal schetsen ze een gouden tijdperk dat er ooit was en nu weg is. Het is daar dat mijn hoofdpersoon mee worstelt, met die verloren onschuld. De meeste mensen verliezen die geleidelijk aan, maar niet zo in dit boek, waar alles verandert door dat ene ongeluk. Dus ja, allicht meer dan uit een terugverlangen naar een persoon is mijn roman ontstaan uit een terugverlangen naar een tijd.

3 Heeft het schrijven een therapeutische waarde gehad?

BELL: Vooral tijdens het schrijven zelf. Daarna veel minder. De voorbije vier jaar heb ik me vaak afgevraagd wat ik eigenlijk aan het doen was. Dit boek was het enige waar ik me nog mee inliet. Het was mijn hele wereld geworden. Of het mijn leven gebroken of verrijkt heeft, weet ik niet. Het heeft het alleszins veranderd. Ik ben er tegelijkertijd empathischer en afstandelijker door geworden, denk ik. Ik heb een nieuw niveau bereikt wat denken en voelen betreft, een dieper niveau vooral.

(M.V.)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content