Moeders lichaam

Eerste zin Moeder was heel duidelijk geweest, hij mocht het tegen niemand zeggen.

In de zomer van 2013 sterft in het Nederlands-Limburgse Oirsbeek de 91-jarige Gerda, maar dat weet alleen haar zoon Piet, met wie ze daarover een afspraak heeft gemaakt. Piet zal haar lijk (net als dat van de zeventien dode katten in een schoendoos in de kelder) netjes bewaren en haar pensioen blijven opstrijken. Hoe zou hij anders de negen nog levende katten kunnen onderhouden, om nog te zwijgen van hemzelf? Want Piet, inmiddels 61, is al zijn hele leven werkloos, vrijwillig, omdat hij vindt dat werken de geest afstompt. Dus doet Piet, die nog steeds thuis woont, wat Gerda heeft gevraagd en zegt hij tegen iedereen dat moeder te ziek is om buiten te komen. Wat iedereen slikt, tot de buren het na een paar jaar toch wel verdacht gaan vinden en de politie bellen.

Schrijver-journalist Joris van Casteren, die eerder al beruchte non-fictieboeken schreef als Lelystad, Een botsing op het spoor en Het been in de IJssel, begon zich in het levensverhaal van Piet van der Molen te verdiepen toen de pers berichtte over de merkwaardige vondst van de politie. Levensverhaal, want wie wil begrijpen waarom Piet de man werd die hij vandaag is, moet terug naar zijn kindertijd. Van Casteren vertelt hoe Piet als enig kind psychisch doodgeknuffeld werd door zijn moeder, hoe hij op zijn twintigste nog geen weet had van seks, via een contactadvertentie een vrouw ontmoette die interesse in hem had en die laatste zijden draad zelf doorknipt omdat hij haar niet aan zijn moeder durfde voor te stellen. Piet werd nooit een volledig mens. Hij bleef altijd een appendix van zijn moeder.

Van Casteren beschrijft ook hoe hij en Piet samen op stap gaan, onder meer naar het casino waar de man een decennium lang op zoek was naar het ‘systeem’ achter de roulette, en naar een stukje grasland waar ze samen naakt zonnen, omdat Piet een naturist is, een geitenwollensokker in feite die vastzit in het verleden. Uiteindelijk komt alles samen in Piets proces, waar hij terecht staat voor het verbergen van een lijk en het achteroverdrukken van overheidsgeld. Maar Piet is geen misdadiger, besef je na het lezen van dit boek, Piet is een tragische held.