Op zoek naar het geluk (Donald’s Happiest Adventures)

Aan herinterpretaties van bekende striphelden in deze eindejaarsperiode geen gebrek, maar de leukste komt uit onverwachte hoek: Lewis Trondheim, in onze contreien het bekendst van de reeksen Donjon en Kobijn, haalde zijn voorkeur voor dierenpersonages naar eigen zeggen bij de beroemde Donald Duck-verhalen van Carl Barks. Samen met stijlenkameleon Keramidas heeft hij nu voor de tweede keer een ‘oude’ Donald Duck gemaakt. Volgens de inleiding is het boek samengesteld uit op zolders en rommelmarkten teruggevonden comics, maar ondanks alle moeite die Keramidas zich heeft getroost om de tekeningen een antieke look mee te geven, is vanaf de eerste grap duidelijk dat Trondheim vrijuit zijn hedendaagse gang is gegaan met zijn illustere voorbeeld. Beroemde personages als Donald, oom Dagobert en Boris Boef leveren elke pagina een pointe, maar onder de laconieke kolder heeft Trondheim een onverwachte filosofische laag gelegd die door het hele album loopt. Donald gaat immers op zoek naar het geluk en vindt dat niet altijd waar hij het verwacht.