Kun je in de cinema nog afkomen met een commissaris die het allemaal al gezien heeft, veel te veel drinkt, er familiaal niets van terechtbrengt en zich van hiërarchie en regeltjes niet veel aantrekt? Ja, als je verhaal heel spannend is en je stijl bijzonder meeslepend. Dat is bij Fleuve noir niet het geval. De commissaris in kwestie verkijkt zich op het onderzoek naar de verdwijning van een adolescent en het verdachte gedrag van diens privéleraar. Het is nauwelijks te geloven dat de Erick Zonca die deze policier heeft geregisseerd dezelfde Erick Zonca is die twintig jaar geleden het prachtige La vie rêvée des anges uit zijn mouw schudde. Fleuve noir verdrinkt in clichés en een ongelukkige plot. De somberte is niet sfeervol maar wrang. Elk personage is getormenteerd. Acteurs hebben er geen zin in (Sandrine Kiberlain), kennen hun grens niet (Vincent Cassel) of gaan kansloos mee ten onder (Romain Duris). C’est quoi ça?
Fleuve noir *
Erick Zonca met Vincent Cassel, Romain Duris, Sandrine Kiberlain
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
